เรื่องสั้น นิยาย

ทำไมพ่อผมเลือกไม่ได้นะ

ตึ๋งหนืด

นึกไม่ถึงเลยเนอะ ว่าในขณะที่การเดินทางในชีวอตของเราเพิ่งจะกำลังเริ่มขึ้น จากเดินทางของใครบางคนในชีวอตเราอาจจะกำลังจบสิ้นสุด และใครอีกบางคนที่สิ้นสุดไปแล้ว....

ผมเพิ่งจะยี่สิบเศษๆ แต่ป่าป๊าปาไปหกสิบกว่าๆ ส่วนพี่ชายก็เสียไปแล้ว ขณะที่ผมเล่นกีตาร์หน้ามหาวิทยาลัย ป่าป๊ากลับต้องการใครบางคนสำหรับป้อนข้าวป้อนยา ขณะที่มีเรียนแต่ป่าป๊ากำลังต้องการคนเฝ้าไข้ สิ่งที่ผมทำกำลังขัดแย้งกำสิ่งที่ผมทำ สิ่งที่ผมทำกำลังขัดแย้งกำลังที่ผมต้องทำ 

บางที ... ปริญญาของผมอาจจะแลกมาด้วยการเสียสละเวลาที่ป่าป๊าต้องการใครซักคนของป่าป๊าก็ได้ (โทดนะลายมือไม่สวยเพราะน้ำตามันบัง) ปริญญาใบนี้แลกมาด้วยการเอาเวลาเฝ้าไข้ป่าป๊				
 966    0    0