ความห่างไกล ทำให้ใจจำรอ ทุกค่ำคืนได้แต่อธิษฐานขอ ให้ใจอย่าท้อ..ต่อการรอคอย .....เฝ้ารอวันที่เราจะได้พบ แต่วันนี้ทุกอย่างจบลงไปแล้ว กาลเวลาเปลี่ยนไม่เหลือวี่แวว ของความผูกพันธ์ที่มีมา ..........ห่างไกล...ไกลห่าง ........ทุกวัน..อ้างว้าง..สับสน .........ยิ่งนาน..ยิ่งช้ำ..ใจคน ........หม่องหม่น..ปนเศร้า...เหงาใจ ............นอนนับ..ดาวเดือน...บนฟ้า ........ดารา...นับล้าน...ทอแสง.. ........ใจช้ำ...นับไป....ไร้แรง... ..............สิ้นแสง...จันทร์ทรา...ลาไป.. .............มีพบ..พลัดพราก..จากลา ...........ห่วงหา...อาทร...วอนฟ้า ..............อธิษฐาน..ผ่านดาว..ลอยมา ..