ผมเฝ้ามองกระจกบานนั้นวันละหลายๆครั้ง... เพื่อที่จะมองเห็นชายคนนั้นวันละหลายๆหน ใบหน้าเรียว ขาวแบบลูกครึ่ง ผมสีน้ำตาลเข้ากับหน้าหวาน คิ้วโก่งรับกับดวงตาสีฟ้าอ่อน และรอยยิ้มละมุน ไม่รู้ว่าผมเฝ้ามองเค้ามาตั้งแต่เมื่อไร ตั้งแต่ผมเห็นเค้าอยู่ในนั้น ผมก็ไม่เป็นอันทำอะไร อยากสัมผัส พูดคุย เข้าไปในโลกของเค้า พ่อ กับ แม่ ก็ออกไปทำงานด้านธุรกิจที่ต่างประเทศ ผมซึ่งนอนอยู่บนเตียงกว้างเพียงลำพังตั้งแต่เช้า เดินลงจากเตียงด้วยเชิ้ตขาวคลุมร่างเพียงตัวเดียว ยื่นมือไปสัมผัสกับกระจกเย็นเยียบบานนั้น . ชายในกระจกจะรู้จะเห็นไหมนะ? ว่าทุกครั้งที่ผมมองเค้า ผมรู้สึก ร้อนวูบวาบอย่างบอกไม่ถูก ใ