เรื่องสั้น นิยาย - ตามใจคนเขียน

ความทรงจำที่ขาดหายไป ตอนจบ จิงๆ

วันนี้ก้อเหมือนกับเมื่อวานนั่นแหละ ที่ผมเองยังต้องมานั่งคิดอะไรอยู่คนเดียวที่ศาลาท่าน้ำตรงหน้าบ้าน 

ใครจะไปคิดล่ะคับว่าการที่เราต้องตกงาน จะน่าเบื่อได้ขนาดนี้ หลายๆ ครั้งนะ ผมเองคิดว่าอยากจะหยุดพักผ่อนซักเดือนนึงล่ะ แต่สุดท้าย พอผมได้มาหยุดพักจิงๆ ผมก้อกลับ เบื่อ อยากจะทำอะไรซักอย่าง อย่างบอกไม่ถูก 

ผมก้อเลยเดินไปที่หน้าบ้านกะว่าจะหารถซักคันมาชนเข้าที่ตัวเอง เผื่อว่าจะแก้เซ็งได้บ้าง แต่เปล่าเลยครับ รถซักคันก้อไม่มี ถนนหน้าบ้านผมว่างเปล่า เห็นก้อแต่เพียงเด็กสองสามคนวิ่งเล่นอยู่ห่างออกไปไม่ไกลมากนักร๊อก ผมก้อเลยเดินกลับเข้ามาในบ้านอีกครั้งหนึง เผื่อว่าอาจจะมีอะไรที่ทำให้ผมรู้สึกดีซ่อนอยู่ก				
 815    1    0