จดหมายฉบับนื้เปิดผนึก ส่งให้เอนะคะ อยากจะเล่าว่าตื่นมาตั้งแต่ตืสองกว่าเขียนกลอนและค้นคว้างานไปเรื่อยๆ อยู่ดีๆก็ได้ฟังเพลงทางอากาศจำได้ว่ายักษ์บันดาล จริงๆนะคะเอ มีนางฟ้าแสนสวยเกาะพายุมา โอยนางฟ้าและผองเพื่อนร้องเพลงเพราะจังที่มันเพราะไม่ได้เพราะสื่อด้วยเสียงแต่มันสื่อด้วยใจว่าเรามีใครบางคนที่เราไม่จำเป็นต้องเห็นหน้าแต่เรารับได้ที่ความรู้สึก และความรู้สึกนั้นดี ดีสำหรับตัวเรา เอเห็นไหมนี่เป็นความก้าวหน้าทางอารมณ์อีกรูปแบบหนื่ง สร้างจินตนาการเสียบรรเจิดเลย ก็ดีเหมือนกัน เพราะปรกติเคยได้แช๊ทกับเอ แล้วก็อีกหลายคน ไม่รู้หลบคุณยายสุดสวยไปไหนกันหมด เอคงจำเบอร์อีเมล์ที่เคยให้ไ