2 กุมภาพันธ์ 2547 18:32 น.
แว่นหนา
ขอนั่งใช้ ความคิด กับตัวเอง
ปล่อยอารมย์ บรรเลง ความร้าวไหว
ฉันอ่อนล้า เกินกว่า จะรักใคร
รวมถึงคน ใจร้าย ที่บอกลา
ณ ตอนนี้ ความอ่อนแอ รังแกอยู่
แต่คอยดู ฉันจะสู้ และแกร่งกล้า
แล้วสักวัน ที่สมควร แก่เวลา
เมื่อนั้นฉัน จะกลับมา เป็นคนเดิม
30 มกราคม 2547 18:33 น.
แว่นหนา
ความสัมพันธ์ ยาวนาน ปีกว่ากว่า
จบด้วยบท สนทนา เพียงบทหนึ่ง
เนื้อความเชือด เฉือนใจ ให้ติดตรึง
ว่าไม่รัก ไม่คิดถึง อีกต่อไป
เหตุผลที่ เธออ้าง มาลาฉัน
คือเราอยู่ ห่างกัน เกินรักไหว
หมายความว่า ที่ผ่านมา คืออะไร
ไม่เคยรัก เลยใช่ไหม.......ตอบที
28 มกราคม 2547 18:33 น.
แว่นหนา
คงต้องขอ ไม่รับ ข้อเสนอ
ให้ทบทวน เรื่องของ เธอกับฉัน
คิดทำไม ก็ใคร ล่ะทิ้งกัน
ยังจำมั่น วันนั้น ฉันฟูมฟาย
ก็คงเหมือน สายกีตาร์ ที่มันขาด
มีเพียงเฉือด เฉือนบาด ให้เลือดไหล
พยายาม ซ่อมแซม สักเท่าไร
เสียงที่ได้ ก็เปลี่ยนไป ไม่ย้อนคืน
21 มกราคม 2547 19:59 น.
แว่นหนา
อย่าถาม ฉันเลย ที่รัก
ฉันอ่อน ล้านัก.....รู้ไหม
ถามตัว เธอก่อน เป็นไร
รักฉัน อยู่ไหม คนดี
ยังรัก ยังห่วง คิดถึง
หรือไม่ สัดนิด หนึ่งตอนนี้
ห่างเหิน กันไป ทุกที
ความรัก ที่มี ลวงตา
20 มกราคม 2547 20:25 น.
แว่นหนา
เธอผู้นั้น อยู่ห่างกัน ณ ปลายฟ้า
ถามฉันว่า เสียงเศร้านะ รู้ตัวไหม
ฉันฝืนยิ้ม แล้วตอบเปล่า ไม่เป็นไร
เพราะไม่อาจ เอ่ยอะไร ไปมากเกิน
พยายาม ไม่คิด อะไรนัก
แต่รู้สึก เหมือนรัก เราห่างเหิน
ไม่พบเจอ เธอบนทาง ที่ย่างเดิน
จึงรู้สึก เป็นส่วนเกิน ในหัวใจ
ยังสำคัญ กับคุณอยู่ บ้างไหมคะ
ได้โปรดอย่า ให้รักเรา ต้องจางหาย
ไม่อยากจบ ความสัมพันธ์ อันมากมาย
ที่นับวัน ยิ่งละลาย จากใจเธอ
หน้าส่วนตัว
1136
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแว่นหนา
