12 ธันวาคม 2544 21:21 น.
แว่นหนา
นึกว่าฉันจะต้องอกหัก
ที่ไหนได้ความรักดันได้รับการตอบสนอง
จากหัวใจแห้งเหี่ยวจึงกลายเป็นโตพอง
น้ำตาฉันจึงไม่นอง...โอ้ สวรรค์
พอฉันสารภาพว่ารักเธอ
เธอก็เผลอบอกมาว่าเธอรักฉัน
งั้นสรุปได้ว่าเรารักกัน
ไม่อกหักแล้วสินั่น...ปาฎิหาริย์มีจริง
11 ธันวาคม 2544 21:07 น.
แว่นหนา
เมื่อฉันอยู่กับเธอแค่สองคน
สวีทกันเสียจนมดแทบขึ้น
ต่อพออยู่ต่อหน้าคนอื่นอื่น
จำต้องฝืนทำเป็นไม่พูดกัน
ไม่รู้ว่าทำไมต้องแอบรัก
น่าเบื่อนักที่ต้องเป็นแบบนั้น
อยากป่าวประกาศให้เพื่อนรู้ไปตามตามกัน
รักกับฉันแล้วมันน่าอาย...รึไงเธอ
10 ธันวาคม 2544 09:50 น.
แว่นหนา
ขอชี้แจงก่อนนะคะ เรื่องนี้มันเกิดขึ้นก็เพราะว่าตอนไปเข้าค่ายมี
การเดินป่า แลเวช่วงนี้ก็เป็นช่วงเดินลงเขาที่ชัมากอ่ะนะ.....
ขู่เธอว่าอย่ามาแตะ
อย่ามากระแซะอยู่ใกล้
ฉันเดินลงเขาเองได้
ขอบใจ...ที่หวังดี
เธอบอกเธอเป็นห่วง
กลัวฉันร่วงล้มไปนี่
แต่ขาฉันยังมี
ยังเดินได้ดีไม่เป็นไร
เธอพูดไม่ขาดคำ
ฉันหน้าคว่ำลื่นไถล
เกือบกลิ้งตกเขาตาย
จากนี้จะไม่...วางฟอร์มแล้วเอย
8 ธันวาคม 2544 19:12 น.
แว่นหนา
เมื่อวันก่อนข้าพเจ้าไปเข้าค่าย
เหนื่อยแทบตายอดทนจนเจียนบ้า
ทั้งอาบเหงื่อคลุกดินต่างต่างนานา
ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเจอ...อะไรแบบนี้
พอทำผิดนิดหน่อยโดนทำโทษ
ครูฝึกโหดจนอยากจะวิ่งหนี
เกือบตกเหวตายไปตั้งหลายที
บังเอิญว่าพอดี...เพื่อนดึงไว้
ให้เวลาอาบนำแค่สิบวิ
คิดดูสิจะสะอาดสักแค่ไหน
นอนตีหนึ่งตื่นตีห้าง่วงจะตาย
ถ้าคราวหน้าต้องไป...
...แกล้งไม่สบายก็แล้วกัน
5 ธันวาคม 2544 10:48 น.
แว่นหนา
จะไป...ก็ไปสักที
หาคนดีดีมาให้ฉันทำไม
นึกว่าฉันหาใครไม่ได้รึไง
ถึงมายัดเยีดคนใหม่...ให้แบบนี้
จบแล้ว...ก็จบกัน
นานแล้วที่ใจฉันถูกย่ำยี
อีกทั้งศักดิ์ศรีฉันยังพอมี
ชิวิตฉันยังอยู่ดี...กรุณาอย่าชี้ให้ไปรักใคร
หน้าส่วนตัว
674
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแว่นหนา
