9 กันยายน 2545 17:25 น.
แว่นหนา
มองดูเกลียวคลื่น
ซาดสะอื้นกระทบหาดทรายขาวใส
บอกเล่าเรื่องเรื่องราวเศร้าในใจ
หาดทรายก็โอบกอดทะเลไว้ จนหายดี
เห็นแล้วอิจฉา
ฉันเองก็ทุกข์มา ทำไมต้องเหว่ว้าอย่างนี้
จะหาคนซบสะอื้นร้องไห้ ก็ไม่มี
สะอื้นกับกุ้งหอยปูปลาก็ได้ อิอิอิ...
...สติยังดีอยู่ไม่เป็นไร
8 กันยายน 2545 16:41 น.
แว่นหนา
ขออะไรหน่อยนะทะเล
ช่วยบรรเลงเพลงเห่กล่อมหน่อยได้ไหม
นอนแผ่หลาเหมือนคนบ้า...น่าเบื่อจะตาย
คิดถึงคนบางคนแทบขาดใจ...ช่วยหน่อยซี
มีแต่เสียงคลื่นยามดึกดื่นซัดโถม
ครืน ครืน ครืน โครม โครม โครม อยู่แบบนี้
เสียงเดิมเดิม ทำนองเดิม ไม่เปลี่ยนสักที
อยากให้คลื่นเป็นเสียงดนตรี...
...ซอล ลา ที โด้!!!!!
6 กันยายน 2545 20:04 น.
แว่นหนา
จะยังรักเธอ
แม้หันไปจะไม่เจอเธออยู่ตรงนี้
ระยะทางทำเราไกลห่างกันทุกวินาที
แต่ใช่ว่าความรักที่มี จะต้องน้อยลงไป
เพราะเรา รัก ไม่ใช่แค่ ผูกพัน
ฟ้าจึงแกล้งให้เราต้องห่างกัน...อาจเป็นไปได้
ถ้าแค่นี้ฉันจะยอมแพ้ จะเป็นคนที่เธอแคร์ได้ยังไง
ก็รู้แค่สัญญามันไม่น่าเชื่อเท่าไร...แต่จากวันนี้และตลอดไป...
...ฉันรักเธอ
6 กันยายน 2545 16:52 น.
แว่นหนา
หากเปรียบฉันเป็นวิหก
คงเหมือนนกที่โบกปีกบินไม่ไหว
เหม่อมองฟ้าสุดสายตาแสนกว้างไกล
แอบน้อยใจที่ใครใครเขาบินไปลับตา
ด้วยมืออุ่นอุ่นของคุณ
ช่วยโอบหนุนอย่างละมุนให้บินขึ้นฟ้า
คอยดูแลทุกครั้งที่พลั้งตกลงมา
จนวันนี้ได้เหินฟ้า ท้านภา...ขอบคุณ
4 กันยายน 2545 17:06 น.
แว่นหนา
จากวันนี้จะเลิกกวนใจเธอ
จะเลิกฝันเลิกเพ้อละเมอหวั่นไหว
ไม่ได้หมดรักเธอแต่อย่างใด
แค่เหนื่อยใจรับไม่ได้กับสิ่งที่เป็น
เพราะรักมากจึงเจ็บมาก
เจ็บเพราะรักอย่างหนักแบบที่เธอเห็น
ก็พอรู้ว่ารักเรามันคงเกิดได้ยากเย็น
สิ่งที่มีที่เป็น...จึงได้แค่ เพื่อนกัน
จะไม่มองเธอเป็นคนรักอีกแล้ว
เพราะลมหายใจแผ่วแผ่วมันไหวสั่น
ดีใจไหม จะไม่มีใครไปห่วงใยแล้ว ทุกทุกวัน
สบายใจไหมอย่างนั้น...ฉันจะได้ไป
ดูแลตัวเองดีดีนะ
ต่อไปนี้ไม่มีอีกแล้วล่ะ...คนเอาใจใส่
จากนี้ฉันจะรักเธอแบบเพื่อนรักกันทั่วไป
ลาก่อนนะคนใจร้าย...นี่คือกลอนสุดท้ายสำหรับเธอ
หน้าส่วนตัว
583
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแว่นหนา
