16 กันยายน 2545 17:25 น.
แว่นหนา
รักฉันไม่ใช่ช๊อคโกแลตซันเด
ไม่ได้เก๋รึเท่...แค่วานิลลาก้อนหนึ่ง
รสชาติเชย แต่กลมกล่อมเกินรำพึง
ที่เธอไม่เคยซึ้ง...ได้แต่มองผ่านไป
จนวันนี้เธอบ่นร้อน
จึงหันหาไอติมสีอ่อน ก้อนสุดท้าย
ที่จริงแล้วก็อยากทำให้เธอเย็นสบาย
แต่รักฉันมันละลาย...หายไปหมดแล้วเธอ
15 กันยายน 2545 07:50 น.
แว่นหนา
มัวแต่ซ้อมกีฬาอย่างนั้น
มัวพัลวันการเรียนอย่างนี้
ไม่ได้ดูแลตัวเองเลยสักที
รู้สึกตัวอีกที...ใจหล่นหายไปกลางทาง
แล้วต้องทำยังไง
ถามหาได้ที่ไหน...ใครเห็นบ้าง
อยู่ตรงไหนไม่รู้ ความหวังเลือนลาง
กังวลจัง...ใครเก็บได้มีรางวัล...
...หัวใจฉัน เอาไปเลย
14 กันยายน 2545 07:18 น.
แว่นหนา
ไม่ค่อยเข้าใจ
ทำไมต้องห่วงใยขนาดนี้
ทั้งที่เรากัดกันยิ่งกว่าอะไรดี
พอไม่เห็นหน้าเพื่อนคนนี้...กระวนกระวาย
แค่เธอไม่มา
ก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องใจหาย
คิดแค่เพื่อนหรือมากกว่านั้น...ไม่เข้าใจ
เป็นแค่เพื่อนแล้วทำไม...ใจต้องเต้นแรง
13 กันยายน 2545 16:59 น.
แว่นหนา
เป็นแค่แมวเชื่องๆตัวหนึ่ง
ที่เจ้านายเคยซึ้ง เคยเอาใจใส่
เคยรัก เคยหวง เคยห่วงใย
จึงเป็นแมวว่าง่าย...รักเจ้านายทุกวัน
แต่แค่ลูกหมาตัวใหม่
ทำไมเจ้านายหลงใหลได้ขนาดนั้น
แมวตัวนี้ที่เจ้านายเคยรัก...หมดความสำคัญ
คำขอครั้งสุดท้าย...เจ้านายโปรดทิ้งกัน
...ไม่อยากทรมานเห็นภาพบาดตา
12 กันยายน 2545 19:53 น.
แว่นหนา
ไม่ได้ปิดกั้นตัวเองจากความรัก
แค่อยากพักไม่นานนักคงเจอรักใหม่
เหนื่อยล้าแล้วพักสักนิด...จะผิดอะไร
เก็บหัวใจไว้รอใครมาเยียวยา
อยู่คนเดียวก็เหงาดี
โดดเดี่ยวบ้าง บางที แต่ไม่มีปัญหา
เจ็บแค่นี้ไม่เท่าไร น้อยไปกว่าที่เคยมา
ปล่อยให้ฉันหัดซับเองบ้างเถอะน้ำตา...
...ให้ใจฉันกล้าอยู่โดยไม่มีเธอ
หน้าส่วนตัว
475
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแว่นหนา
