26 มกราคม 2545 22:33 น.
โคลอน
ถูกความรักตีตรวนหัวใจ
ให้นาฬิกาหมุนผ่านไปช้า-ช้า
เฝ้ารอใครคนหนึ่งหวนกลับมา
เพื่อย่นระยะเวลาการรอคอย
แต่เหมือนหัวใจถูกจองจำ
ยิ่งนานวันยิ่งทำให้เหงาหงอย
ความหวังผ่านไปอย่างเลื่อนลอย
ไม่มีแม้เงาของคนที่คอยจนน้อยใจ
25 มกราคม 2545 11:31 น.
โคลอน
ไม่เข้าใจความคิดของผู้ใหญ่
ทำไมต้องคาดหวังไปอย่างนี้อย่างนั้น
อยากให้เป็นดั่งใจก็ทนทำไปทุกวัน
แล้วอิสระในใจฉันไปอยู่ที่ใด
พ่อบอกแม่บอกให้เป็นคนดี
เราก็ไม่เคยมีประวัติจะร้ายได้
ผิดที่ไม่เก่งไม่ยิ่งใหญ่อย่างใคร
เราเลยต้องทำใจเมื่อถูกควบคุม
แม้ไม่ใช่คนก้าวร้าวระราน
แต่ความต้องการก็มากองสุม
อยากมีความคิดอิสระมองมุม
ชะตะชีวิตเกาะกุมอยู่ด้วยตัวเอง
22 มกราคม 2545 12:43 น.
โคลอน
ใช้เวลาเดินทางสาม-สี่ชั่วโมง
ทำธุระแค่ครึ่งชั่วโมงแล้วกลับบ้าน
แต่นั่งอยู่ในรถจนหลังเริ่มจะอาน
เฮ้อ!...เวลาช่างยาวนานเกินจะทน
มองเห็นผู้คนนั่งทอดถอนถอนใจ
เค้าคงคิดว่าเมื่อไหร่จะผ่านพ้น
คนไทยเรายิ่งกว่าท-ทหารอดทน
ที่ยอมจำนนก็เพราะแอบบ่นอยู่ในใจ
22 มกราคม 2545 12:28 น.
โคลอน
จัดระเบียบให้กับสังคม
คนคิดดีนิยมยกย่อง
ร่วมด้วยช่วยกันฉันท์พี่น้อง
สังคมไม่เป็นสองรองใคร
โลกเราทุกวันนี้วุ่นวาย
มีแต่โจรผู้ร้ายยิ่งใหญ่
คนคิดไม่ดีมีถมไป
โอกาสเสี่ยงภัยรายรอบตัว
เมื่อสังคมก้าวไปข้างหน้า
อย่าปล่อยให้ใจมืดสลัว
ร่วมกันสลายความหมองมัว
เริ่มต้นด้วยตัวของตัวเอง
19 มกราคม 2545 22:48 น.
โคลอน
ในความว่างเปล่าและเงียบงัน
แท้จริงแล้วรู้สึกตื้นตันอยู่ในใจ
ไม่อาจกลั่นคำพูดลึกๆที่เก็บไว้
แล้วแสดงออกไปเวลาพบเจอ
เพราะไม่เคยพบกับใครแบบนี้
ที่ต่อเติมความรู้สึกดีๆสม่ำเสมอ
อบอุ่นเพราะรักที่มาจากใจเธอ
บางครั้งอาจดูเก้อๆไม่รู้จะทำยังไง
อย่าเพิ่งคิดไปเองว่าฉันเฉยเมย
แค่ขอเวลาทำความคุ้นเคยได้ไหม
กลัวว่าถ้าหากเอ่ยคำใดออกไป
อาจจะไม่ใช่สิ่งที่ตรงกับใจของฉันเลย
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
หน้าส่วนตัว
1076
