13 สิงหาคม 2549 16:14 น.
ไรไก่
โอ้ที่รักตอนนี้คุณอยู่ไหน
รู้หรือไม่ใจฉันนั้นห่วงหา
จากกันไปไกลห่างร้างลับตา
คิดไหมว่าข้างหลังยังห่วงใย
ไม่มีคุณตอนนี้มีแต่เศร้า
ด้วยสองเราเคยเคียงเรียงชิดใกล้
ภาพหลังเก่าเรารักกันปานดวงใจ
จักหาใครไหนเปรียบเทียบได้นา
ณ.วันนี้ตอนนี้ไม่มีคุณ
เหมือนโลกหมุนวนกลับลับเวหา
แม้ข่าวคราวสักนิดไม่มีมา
อยากรู้ว่าคุณอยู่ดีแล้วหรือไร
นั่งหวนคิดถึงวันเก่าเราทั้งสอง
ยามเมื่อต้องทุกข์ใจไม่ไปไหน
คุณปลุกปลอบมอบขวัญกำลังใจ
กล่อมฤทัยให้สุขชุบชีวี
พาไปเที่ยวผ่อนคลายกายเป็นสุข
ปลดความทุกข์ทุกอย่างห่างหายหนี
เอาใจใส่ไต่ถามทุกท่าที
ใจจึงมีคำมั่นฉันรักเธอ
อยากให้คุณกลับมาหาสักครั้ง
เหมือนที่ยังเคยสุขอยู่เสมอ
อยากให้คุณเคียงใกล้ใจหมายเจอ
จะไม่เผลอให้คุณหนีจากไป
ฉันยังรอขอคุณหวนกลับมา
ถึงแม้ว่าไม่เป็นจริงเหมือนดั่งใฝ่
ถึงแม้กาลเวลาหมุนเปลี่ยนฉันใด
ใจฉันไม่แปรผันฉันสัญญา
11 สิงหาคม 2549 16:17 น.
ไรไก่
แม่จ๋าแม่จ๋าหนูอยากรู้
แม่มองดูที่หน้าต่างหนูขอถาม
ขอบฟ้าสวยด้วยสีสันอันงดงาม
ปรากฏยามหลังฝนคนเรียกกระไร
อ๋อไกลไกลปลายขอบฟ้านั้นนะหรือ
เธอมีชื่อรุ้งกินน้ำตัวอ้วนใหญ่
รุ้งเธอมีเจ็ดสีน่าสนใจ
สีสดใสเจิดจ้านภาเด่น
แม่จ๋าหนูอยากได้รุ้งสักตัว
รุ้งมาพบเพียงชั่วครู่ให้ได้เห็น
อยากเก็บรุ้งมาดูอย่างชัดเจน
ไม่ให้รุ้งหลบเร้นหนีจากไป
อยากเห็นรุ้งนั้นมีสีที่แปด
มาช่วยแผดแสดสีสันจะได้ไหม
สีที่แปดควรเป็นสีอะไร
ขอคุณให้คำตอบบอกหนูที
10 สิงหาคม 2549 14:56 น.
ไรไก่
ในบางครั้ง
ไม่ได้หวังรั้งคุณอยู่ร่วมฝัน
ไม่ได้คิดติดยึดความผูกพัน
แค่ปลอบขวัญยามเศร้าและเหงาทรวง
ในบางที
อยากจะมีคุณตามถามด้วยห่วง
อยากได้สุขสมหวังสิ่งทั้งปวง
อยากถามทวงห้วงรักกลับมาครอง
ในบางสิ่ง
เป็นความจริงกับคำถามของเราสอง
กับความรักสนใจใฝ่สมปอง
หรือแค่ลองมองรักเพียงแค่เกมส์
9 สิงหาคม 2549 13:07 น.
ไรไก่
ฉันไม่รู้อาการนี้เรียกกระไร
เมื่อหัวใจร้องเรียกเพรียกหา
ยามเช้าสายบ่ายค่ำยามนิทรา
เพียงหลับตาหน้าเธอเด่นเห็นชัดเจน
ฉันไม่รู้อาการนี้เกิดเมื่อไหร่
รู้แค่ในวันนี้ที่ทุกข์เข็ญ
เธอไม่เดินผ่านมาเหมือนทุกเย็น
หรือเธอเป็นอย่างไรใจอาทร
เจ้าอาการเช่นนี้มีใครเหมือน
ช่วยบอกเตือนเพื่อนด้วยพร้อมสั่งสอน
เป็นความรักเข้าตาพาอาวรณ์
หรือแค่อ่อนซ้อมจึงคิดไปเอง.
3 สิงหาคม 2549 14:02 น.
ไรไก่
อยากจะถามคุณผู้หญิงที่ยังโสด
เต้นกระโดดโลกกว้างอย่างสุขี
อยากจะถามความรู้สึกที่คุณมี
ทั้งชีวีมีไหมในรักชาย
เคยไหมกับความหนาวรุมเร้าจิต
หนาวชีวิตแก้ไขได้หลากหลาย
แค่รู้จักกอดตนให้อุ่นสบาย
คงไม่ตายหากขาดคนข้างใจ
คุณผู้ชายสำคัญแต่ไม่จำเป็น
คงเหมือนเช่นช้อนไม่มีส้อมได้ไหม
ใช้ช้อนตักกินได้สบายไป
ไม่ต้องใช้ส้อมเคียงเรียงคู่เลย
อยู่กับความรู้สึกที่หยิบยื่น
ไม่ได้ฝืนขืนตนอย่างเปิดเผย
รู้เท่าทันกับชีวิตจิตคุ้นเคย
สุขจริงเอยแค่มีคนเคียงใจ
หน้าส่วนตัว
1027
