ลูกนกร้องจ้องแม่แน่ใจนัก แม่ฟูมฟักเฝ้าเลี้ยงไม่เลี่ยงหนี ต่างบินตามยามหิวโลดลิ่วที คอยรุกรี้รุมแม่แหย่ปากรอ แม่หาหนอนค่อนมากยากกินอิ่ม ให้ลูกลิ้มรสเหยื่อไม่เบื่อหนอ เพื่อลูกน้อยค่อยโตโผเก่งพอ มิเคยท้อแม้ทุกข์ยังขลุกทน ลูกอิ่มหมีพีมันโตวันมาก แม่ลำบากบุกป่าหาทุกหน แต่เคราะห์ร้ายกรายกล้ำช้ำสุดทน กลับถูกปล้นปลิดชีพพรานรีบยิง ทิ้งลูกน้อยคอยแม่ชะแง้หา แสบกายาหิวเหยื่อเบื่อซ่อนสิง หมดเรี่ยวแรงแข็งใจใช้ร่างพิง ตายนอนนิ่งแนบไม้แม่ไม่มา 26 เมษายน 2547
1502
2
0
หน้าส่วนตัว
