เช้านี้ฉันมองเห็น ความลำเค็ญบนร่างหนึ่ง แขนขาเขาดูตึง เต็มไปด้วยแผลเรื้อรัง เหยียดกายนอนคว่ำหน้า เหงื่อออกมาทั่วแผ่นหลัง ยื่นมือขอเศษตังค์ ผู้คนมองอย่างสนใจ บ้างให้เพราะเวทนา คงอ่อนล้านั่งไม่ไหว บางคนเดินผ่านไป มิเฉียดใกล้ชายพิการ ดวงตาเขาสอดส่าย แลร่างกายน่าสงสาร คงทนทรมาน เลือดเกรอะกรังซ้ำบวมแดง เขาคลานไปข้างหน้า แทรกกายาทุกหนแห่ง แสงแดดเริ่มร้อนแรง ดูเหนื่อยล