คงมาไกลเกินกว่าจะล่าถอย เหลือเพียงรอยอาลัยให้ถวิล ทุกสิ่งผ่านล่วงเลยจนเคยชิน เกินโทษดินโทษฟ้าหรือว่าใคร เมื่อสายกาลมิหวนหรือทวนกลับ จึงได้แต่ยอมรับมิขับไส ฉันวันนี้ต้องเดินเผชิญไป มิเป็นไรยังแกร่งเข้มแข็งพอ บอกตัวเองอย่าร้องหรือหมองเศร้า กอดตัวเราก้าวเดินเผชิญต่อ หนทางไกลข้างหน้าอย่ารีรอ บนกงล้อหนทางมิห่างเกิน นาฬิกาหมุนเวียนเปลี่ยนราศี ดุจวารีไหลผ่านมานานเนิ่น ทุกเวลาค่ามีที่ดำเนิน จงเผชิญก้าวต่อ..อย่าท้อใจ
1681
37
0
หน้าส่วนตัว
