พุด
อย่างช้าช้าฟ้าแปรเป็นสีโศก
โลกทั้งโลกดูราวจะหยุดหมุน
ทุกก้าวย่างอ้างว้างวางวายวุ่น
แลละมุนรายรอบนาทีนั้น
นั่นป่ากกรกเรื้องามเหลือล้ำ
วิถีธรรมธรรมชาติดุจภาพฝัน
ทุกชีวีพึ่งพิงกันและกัน
รู้เท่าทันรู้รักษาฟ้าประทาน
หอมบัวบานตระการแย้มกลีบเกสร
ยั่วภมรร่อนภิรมย์น้ำผึ้งหวาน
บ้างชูช่อรอแสงทองเหนือสายธาร
มิยอมรานราโรยรับแสงธรรม
บัวสี่เหล่าพระพุทธองค์ทรงตรัสไว้
ยังเวียนว่ายวิบากเฝ้าครวญคร่ำ
รับกิเลสเวทนาวนเพรงกรรม
จิตระกำย้ำทุกข์ท้อทรมาน
เลือกชูช่อรอแสงทองแสงธรรมนำชีวิต
ถูกฤาผิดแค่อดีตให้พ้นผ่าน
รักษาศีลสมาธิปัญญาญาณ
ให้จิตบา
7623
4
0
หน้าส่วนตัว
