เงาเมฆ
เมื่อวันก่อนนั้น
ฉันเคยรักเธอมากมาย
เธอเป็นคนที่มีคุณค่าและความหมาย
ฉันอยู่ไม่ได้โดยเดียวดายลำพัง
มีเธอเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
มีเธอเป็นความนึกคิด เป็นความหวัง
มีเธอ...ชีวิตเปี่ยมล้นด้วยพลัง
เธอเปรียบดังแสงทองส่องนำทาง
หากวันหนึ่งข้างหน้า
ฉันค้นพบว่า...เธอลาร้าง
แยกห่างออกไปเดินคนละทาง
ใจฉันคงกร่อนบางเจียนขาดใจ
แต่เมื่อวันนั้นมาถึง
วันซึ่งฉันไร้เธอเคียงข้างชิดใกล้
แปลก..ที่ฉันไม่ได้รู้สึกอะไร
ฉันยังมีชีวิตอยู่ได้..โดยไร้เธอเหลียวแล
...
ฉันได้เรียนรู้ความจริงในชีวิต
ไม่ใช่..เพราะฉันพ่ายแพ้
เธฮจากไป..ฉันจึงรู้ว่าฉันไม่ใช่คนอ่อนแอ
ถึงหัวใจบางห้องจะมีแผล
แต่ฉันก็ยังเป็นฉันได้เหม
630
3
0
หน้าส่วนตัว
