ดอกไม้แห้งในสมุดไดอารี่ หยิบขึ้นมากี่ทีก็แอบยิ้มทุกครั้ง โต๊ะม้าหินตัวเก่าๆใกล้พัง ก็ยังเป็นตัวเดียวกับวันวาน ท้องฟ้าใสๆนกที่บินไปสุดฟ้า ก็เหมือนกับว่ามันย้อนเวลาที่เลยผ่าน ภาพเดิมของเราที่แสนนาน ก็เหมือนเพียงเมื่อวานที่ผ่านไป ยังรักนะยังรอนะ แม้ไม่รู้ว่าจะอีกนานแค่ไหน หากเธอรับรู้ขอเถอะให้เข้าใจ ดอกไม้แห้งยังสดใส ที่ตรงนี้ยังมีใคร รอเธอ
1003
0
0
หน้าส่วนตัว
