เมืองโบราณแห่งนี้มีมนต์ขลัง เมื่อแรกครั้งย่างเหยียบเย็นเยียบไหว ธรณีวิปโยคลมโบกไกว ยังจิตใจสู่ภวังค์ครั้งบุราณ แนวทิวผาทอดยาวจรดราวฟ้า คราบน้ำตาแลโลหิตติดฉาบฉาน เสียงร่ำไห้ได้ฟังดั่งวิญญาณ ก้องกังวานจากหลุมศพกลบปฐพี ทอดกายล้มจมดินสิ้นชีวา ใช้กายาต่างกำแพงแห่งกรุงศรี ต้านข้าศึกศัตรูสู้ไพรี จนชีวีจากร่างวางวายปราณ บัดนี้มาน้ำตาข้าฯสะอื้น เมื่อมายืนหน้าสุสานทหารหาญ เจ้าจากไปแต่ข้าฯมาอีกครากาล ทิ้งสังขารสุดคณนาเทียมหิมาลัย
962
1
0
หน้าส่วนตัว
