ฝากฝัน
ห้วงความฝันวันพรุ่งในทุ่งข้าว
น้ำค้างพราววาววับจับใบสวย
ต้นข้าวอ่อนชอนตอกอกะลวย
ลมระรวยชวยเขียวเคี้ยวนุ่มฟัน
พอรุ่งสางสว่างจ้าเขามาบอก
จะพาออกนอกบ้านไปสานฝัน
เขาชุมนุมรุมล้อมพร้อมหน้ากัน
ให้ตัวฉันตื่นเต้นอยากเห็นจัง
เขาจูงลากจากคอกบอกขึ้นรถ
เอาตะพดกดชี้จี้บนหลัง
โยงจมูกถูกมัดรัดแทบพัง
หยดน้ำหลั่งพรั่งพราวจากเบ้าตา
ยามรถวิ่งยิ่งกระชากจนยากฝืน
ร่างไหลลื่นยืนทรุดสุดอ่อนล้า
ถึงที่หมายคลายใจในชะตา
โผผวาจากรถหมดกำลัง
ฝุ่นตลบพบเพื่อนอยู่เกลื่อนกลาด
คือตลาดวัวควายขายเลหลัง
ยืนงงงันสั่นหน้าละล้าละลัง
ถูกตีหลังรั้งขืนขึ้นอีกคัน
การเดินทางครั้งใหม่หัวใจหวาด
คงถึงฆาตขา