รักษา
ชื่อใครว่าหาสำคัญนั้นไม่ใช่
ชื่อบางใครได้ฟังยังคิดถึง
เกิดเป็นภาพพจน์พาใจตราตรึง
บางคราถึงเพ้อพร่ำเป็นคำกลอน
ร่ายรินถ้อยร้อยหามาเรียงร่าย
พร่ำบรรยายถ่ายใจใส่อักษร
จินตนาท่าทางอย่างอาวรณ์
พอได้ผ่อนคลายคนึงซึ่งประดัง
เพียงบางเอ่ยเผยมาว่าไม่ชอบ
ในกลอนมอบหมายให้ฤทัยหวัง
ใช่เพราะอยากก้าวล่วงห่วงจริงจัง
จึงได้ตั้งใจเขียนเฝ้าเจียรนัย
เพราะเห็นชื่อชวนฝันอันสดสวย
ดื่มด่ำด้วยดลฤดีกวีไหว
มิเคยหวังคุกคามหยาบหยามใจ
ขออภัยใจขวัญเหตุวันวาน
เมื่อนวลเห็นเป็นการรุกรานจิต
คุกคามสิทธิ์พิศไปตามนัยสาร
จึงรีบลบถ้อยพจน์ที่จรดจาร
กลัวรำคาญพาลพาใจพร่ามัว
จึงหวังกล่าวเล่าต่อ
หน้าส่วนตัว
2043
4
0
