คนกุลา
...............
โอหนอว่าวัยวันช่างสั้นมาก
นับจากวันเคยเนาเยาว์สมัย
ผ่านเลยห้วงล่วงลับนับวันวัย
เทียวท่องไปในฝันอันยืดยาว
มหาชัยในจินตนาการนับนานมาก
จนเลอะเลื่อนเลือนหลากหากจะเล่า
ด้วยดวงใจได้ดื่มกินรินเรื่องราว
กับนวลเจ้าเนื้อทองเหมือนต้องมนตร์
นั่งรถไฟตามทางรางลิบลิ่ว
ผ่านแถวทิวสวนหลากหลายหมากผล
ดังดุจฝันจับจินต์เคยยินยล
หนทางบนหมอนกลางรางรถไฟ
เที่ยวเส้นทางรถไฟในวันนั้น
ยังใช้กันเป็นงานตราบวันใหม่
นิ่งนั่งสบตารับกับจอมใจ
เมื่อวันไปเยือนถิ่นเธอยินยอม
คิดคุยร่วมนั่งเรียงคู่เคียงขวัญ
จับมือกันเพลงครวญมาท่าฉลอม
ไหว้หลวงพ่อบ้านแหลมกะแก้มพะยอม
แว่วเพลงกล่อมว่าหนุ่ม
1660
18
0
หน้าส่วนตัว
