ภีม
ฤดูกาลหมุนเวียนเปลี่ยนแปรไป
ฤดูใหม่นั้นหรือคือคิมหันต์
ความแห้งแล้งโรยรามาเยือนพลัน
เปลี่ยนคืนวันให้ร้อนรุ่มดั่งสุมไฟ
แสงจากฟ้าสาดแสงมาแรงกล้า
เผาต้นหญ้าทุกถิ่นสิ้นลมไหว
ดินสิ้นน้ำก็แห้งแล้งทั่วไป
แม้ต้นไม้สิ้นใบไร้ร่มเงา
ไม้สิ้นป่าต้นน้ำค้ำแผ่นดิน
ทั่วธานินทร์ไม่เห็นเป็นขุนเขา
ความชุ่มฉ่ำผ่อนหนักจักเป็นเบา
ใครโง่เง่าตัดโค่นโล้นทุกภู
แล้งคราวนี้ผู้คนบ่นกันทั่ว
ทั้งหวาดกลัวรันทดแสนอดสู
ราชการขยันกันน่าดู
ต้องเป็นผู้แก้ไขให้ประชา
กี่บทเรียนกี่หนคนจะรู้
ว่าเป็นผู้สุมไฟให้ปัญหา
คนเอ๋ยได้แต่ขอรอชะตา
แม้แต่ฟ้าคงโกรธลงโทษทัณฑ์ฯ
942
6
0
หน้าส่วนตัว
