กำสรวลเพลงเกี่ยวข้าว
วิจิตรวาทะลักษณ์
เมื่อถึงคราว ข้าวออกรวง เป็นพวงก้ม
ถูกแรงลม ล้มลงลู่ คู่แผ่นหล้า
จนสุกเหลือง เรืองรอง ดั่งทองทา
แต่งท้องนา เป็นแผ่นทอง ผ่องอำไพ
ถึงฤดู เก็บเกี่ยว เรียวรวงข้าว
เมื่อลมหนาว พราวพร่างพัด สะบัดไสว
คือสัญญาณ แห่งวิถี ที่เป็นไป
หลอมรวมใจ ของชาวบ้าน ผ่านคมเคียว
หมู่ชาวบ้าน ในชานทุ่ง จึงมุ่งหน้า
สู่พื้นนา หนแห่งนี้ ที่แลเหลียว
ร่วมลงแขก เกี่ยวข้าว ที่ยาวเรียว
ให้คมเคียว เกี่ยวประสาน ปันน้ำใจ
เพลงเกี่ยวข้าว ของสาวหนุ่ม จึงรุมเริ่ม
มาต่อเติม ชนวิถี ที่มอดไหม้
ถึงแดดร้อน แม้เหนื่อยหนัก สักปานใด
แต่น้ำใจ ไหลท่วมนา น่าร่มเย็น
นาข่อยแล้ว ไปนาเจ้า เฮ
หน้าส่วนตัว
วันเกิดสมาชิก
สมาชิกใหม่
สมาชิกเขียนเยอะ
7729
4
