27 กันยายน 2552 15:23 น.
plaing_piu
๑ ฝนดึกเพิ่งผ่านฟ้า เฟือนดิน
ลมล่องพาใดยิน หยั่งเย้า
ฝากคำหยอกรื่นจิน- ตภาพ
แปลบอกคืนพิษเศร้า เกาะเนื้อกินแหนง
๑ แรงแห่งรักร่ำร้อง อกราน
ทุกข์ถ่อทรมาน ค่ำเช้า
ปลุกเล่ห์เสน่ห์หวาน สักครึ่ง หยดนา
หอมซ่านเนื้อในเคล้า กลิ่นแก้มแซมหมอน
๑ อ่อนไหวลึกอกล้า อาดูร
ใครดั่งเชื้อไฟพูน แผดไหม้
รุกถ้อยถั่งจนสูญ ความเชื่อ มั่นเฮย
คนต่ำวาสนาไร้ ค่าต้องโหยหา
๑ ฟ้าไกลดินสุดคว้า เพียงแล
เกินข่มตาปริแผล อกไหม้
แปลบลมล่องรังแก พาร่ำ ไรเนอ
หอมหยาดคำบาดไห้ ฝากฟ้าดินหมอง
๑ สองเราต่างจะยื้อ ร่ำไร
ดินต่างฟ้าเพียงไหน อกรู้
คนไกลยิ่งเป็นไป เกินหยั่ง จิตนา
คงแอบเคียงดังชู้ ขอดน้ำตาขม
๑ ฤาล่มใจจะไร้ รักจริง
ลมล่องไหวอกอิง สะท้อน
ความต่างใช่ประวิง รู้สึก
หลับตื่นอกใครร้อน- เร่าเนื้อนวลถวิล
๑ ตราบดินถวิลฟ้า ต่ำใด
ยืนหยัดวันคืนไหว อกกล้า
ศักดิ์ศรีจะพิไร พิลาส ใดฤา
หักขวากหนามรักท้า สะท้านนรกสวรรค์
๑๑๑๑๑
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟplaing_piu
1353
