25 ธันวาคม 2548 13:55 น.
plaing_piu
๑ หนาวกี่หนทนได้ใจมิหนาว
หนักใจคราวลำบากยากรับไหว
ปัญหาสารพัดรุมมัดใจ
มองหนทางแก้ไขยิ่งไม่มี
๑ บ้านเมืองมากเรื่องราวชั่วฉาวโฉ่
คนจนทนอดโซโร่เป็นหนี้
ชีวิตที่ฝันใฝ่ไม่เคยดี
แบกดอกเบี้ยเพลียชีวิตดิ้นรน
๑ คนมีมากอยากได้ไม่รู้จบ
คนยากจนทนกลบหนี้ลบหม่น
พวกการเมืองไม่แปลกแหกตาคน
เรื่องรวยจนให้คนฝันจนตาย
๑ ไม่มีจริง..ทนนิ่งชนะ..จะแย่หนัก
เทพยดาใดมารักษ์ทุกข์หักหาย
ถึงอับจนก็คนดีมิใช่ควาย
สนตะพายซ้ายขวาหันตามฝันลวง
๑ มากสมองสองมือสื่อกล้าแกร่ง
มากยิ่งแรงแข็งขันบรรลุล่วง
รู้ทันเล่ห์เพทุบายร้ายทั้งปวง
มิติดบ่วงกินคน....ดิ้นรนเอง
๑ ประชาชนคนดีศรีประเทศ
ต้องทันเลศนัยร้ายหมายข่มเหง
มีผู้แทนตัวแทนใครใช้ยำเกรง
อย่าให้เพลงชาติไทยไร้คนฟัง
๑๑๑๑๑
18 ธันวาคม 2548 14:05 น.
plaing_piu
....เร้น....
๑ ถั่งถ้อยผลิร้อยความ มนงามนิยามรัก
แรกเจอก็เผลอผลัก หทยา ณ แดนใด
๑ ซ่อนนัยประหวัดชิด นฤมิตเสน่ห์ไหว
วาดหวังจะยังใย รติพันธนาการ
๑ อิงอกละมุนอ่อน ทิพกรจะฉายฉาน
ดินฟ้าจะรังควาน มิสะทกสะเทือนตน
๑ สุขทิพพิมานเมฆ รจเรขมิเยี่ยมยล
ชื่นฟ้านิศาชล นิรทุกขคำนึง
๑ ดาวเดือนบ่เลือนลับ ตริสดับมโนรึง
สานต่อมิพอพึง ระดะรอยคะนึงนวล
๑ ภาพย้อนสะท้อนจิต สุนิมิตบ่คืนหวน
ดึกด่ำสิคร่ำครวญ นยนาลุฟ้าฤา
๑๑๑๑๑
12 ธันวาคม 2548 18:13 น.
plaing_piu
๑ รอยใดฝังอกแค้น มิจาง
น้อยหนึ่งมิให้หมาง หม่นใกล้
ทิพย์เล่ห์เสน่ห์ราง เลือนพี่ ฤาแม่
คงสนิทเกินให้ ห่วงสิ้นฤดีโหย
๑ ค่อนดึกลมพรมหน้าผวาตื่น
ถอนสะอื้นคืนใดไม่แตกต่าง
สิ่งคุ้นเคย....รำเพยพัดสะบัดจาง
ไยรักหมางมิรางเลือนเหมือนลมเลย
๑ จมความหลังครั้งก่อนเจ็บซ่อนหน้า
ใครลืมเล่ห์เสน่หา...ขวัญข้าเอ๋ย
ลมโชยหนาวคราวนี้มิเหมือนเชย
ไร้คู่ที่อยู่เคย.....คำเอ่ยรัก
๑ คงมีความหมายใหม่ให้สนิท
ละเลยมิตรเรือนใจไม่ประจักษ์
ใบไม้แก่ใกล้หล่นไร้คนพัก
รู้ว่าสักวันเห็นเป็นเช่นนี้
๑ สิ่งใดย้ำคำชัดคือสัจจะ
รู้กาลเทศะควรคิดถ้วนถี่
ฝากชีวิตให้กันผูกพันฤดี
หนักแน่นที่สุดมีสติปัญญา
๑ ความแตกต่างช่างเถิดเกิดมาต่าง
มิอาจกางกั้นนัยรักไห้หา
จำเป็นไหมได้ครองรักปองมา
ตอบไม่ได้ดอกหนา....น้ำตาคลอ
๑๑๑๑๑
9 ธันวาคม 2548 13:45 น.
plaing_piu
๑ กายใจราวผ่าแยก สลาย
ยินโศกนางมิคลาย ขุ่นข้อง
วันคืนสนิทหาย หวงห่วง คำนึง
ไข้สร่างโศกยังต้อง กร่อนเนื้อเถือใน
๑ ฟ้าอึมครึมฝนหล่นหนาว
ใจราวขาดลงตรงหน้า
ธรรมชาติสิ้นเมตตา
อ่อนล้ากายใจไข้รุม
๑ ไข้แค่แพ้ดินฟ้าอากาศ
ประหลาดสวาทพ่ายไฟสุม
วันคืนตื่นเพาะรักเกาะกุม
ร้อนรุ่มรุมเร้ายากเข้าใจ
๑ เคยหอมนวลหวนคืน...สะอื้นอก
อ่อนสะทกอกสะท้านวาบหวานไหว
ผสานจิตสนิทนานทิพย์ธารไกล
หลอมดวงใจได้รสความงดงาม
๑ เพียงย้ำความคำนึง บางสิ่งซึ่งคนมองข้าม
ขึ้งใดมิไขตาม มีคำถามซ่อนความนัย
๑ สร่างไข้ใจยังโศก วานลมโบกพัดโยกใคร
คืนนี้พี่พิไร รอหัวใจไกลมาคลอ
๑๑๑๑๑
หน้าส่วนตัว
2172
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟplaing_piu
