28 พฤศจิกายน 2548 16:07 น.
plaing_piu
๑ หนาวลมเหนือแผ่ฟ้า เยือกเข็ญ
คนจากนานบำเพ็ญ นิ่งแท้
นัยหลังถั่งเนื้อเย็น สิ้นเยื่อ ใยฤา
หวังแม่แปรแค้นแก้ อกสร้านสิเนหา
๑ ฝากลมหนาวดาวเดือนเป็นเพื่อนบอก
คนช้ำชอกปอกใจอาลัยหวน
อยู่หนใดใครคลอลออนวล
รู้ไหมใครร่ำครวญใคร่ทวนนัย
๑ คำนึงเนื้อนวลผ่องโสมส่องฟ้า
ผ่านเมฆหนาพร่าหมอกหยอกหวั่นไหว
ม่านราตรีสีดำยังอำไพ
สว่างในใจคนหนึ่งคนเดียว
๑ น้ำค้างออดอ้อนยอดใบหญ้าไหวอ่อน
หยดห่วงหาอาทรคนซ่อนเปลี่ยว
หนึ่งดวงใจให้หมดไม่ลดเลี้ยว
ผูกพันเหนียวแน่น...เดียวดาย...มิวายรัก
๑ ดึกแล้วห่มลมหนาวพัดกราวใหญ่
ดาวเลือนเดือนลับไกลเหมือนใครผลัก
อยากหลับฝัน...ขวัญหายเสียดายนัก
ชะตาหักเหใจใครหักลา
๑ หากหยุดความหลังชื่นคืนอบอุ่น
รอยละมุนกรุ่นเล่ห์เสน่หา
เก็บหยดความเจ็บช้ำในน้ำตา
ให้รู้ว่าฆ่าใจมิได้เลย
๑๑๑๑๑
17 พฤศจิกายน 2548 23:22 น.
plaing_piu
๑ นบบุญคุณแม่น้ำ ไพศาล
หนุนสรรพสิ่งตระการ แผ่กว้าง
อุดมแห่งภักษาหาร อกแม่ ประทานเฮย
เรืองประทีบฤาคว้าง สู่ห้วงอนันตกาล
๑ ตามประทีบลิบไหวไปหยิบฝัน
เบื้องหน้าอันลำเค็ญเร้นรอท่า
ทีละก้าวหนาวล้อทรมา
ทุกข์มิว่าไขว่คว้าดาวสกาวเดือน
๑ อธิษฐานลานตากระทงสาย
พร่าประกายหวังคอยค่อยไหลเคลื่อน
โค้งคดไหนไหวกระทบกระเทือน
เทียนอย่าเลือนดับแสงแม้แรงใด
๑ ขอษมาลาโทษโปรดละสิ้น
เคยเรื่องหลังพังภินท์ดิ้นรนใหม่
ผลบุญกรรมสัมฤทธิ์ชีวิตไกล
ก้าวหน้าอสงไขยภัยอย่าซ้ำ
๑ ลุฝั่งฝันสันติที่สงบ
ร้ายเคยรบจบละแรงกระหน่ำ
จิตประภัสสร์วางอัตตารู้กระทำ
มิจดจำกรรมข่มคารมใด
๑ กระทงตองล่องน้ำ นวลเพ็ญ
กระเพื่อมตามคลื่นเห็น ต่อหน้า
โค้งคอดกระแทกกระเซ็น ประทีบ วูบเฮย
จิตนิ่งไกลสุดหล้า ล่วงเบื้องพุทธคุณ
๑๑๑๑๑
13 พฤศจิกายน 2548 15:03 น.
plaing_piu
๑ เดือนสิบสองล่องน้ำ บูชา
ลอยกระทงวาสนา ต่ำต้อย
ผลกรรมส่งชีวา เรืองรุ่ง บุญเนอ
ลอยเรื่องร้ายด่างพร้อย โศกพ้นฤาหวน
๑ พิษฐานเอย มือหนึ่งถือพาน พานเอาดอกวาสนา
๑ เกิดมาบุญหนัก มีรักไม่สมสักครา
กระทงส่งใจ นบไหว้พุทธกรุณา
กุศลผลกรรม น้อมนำชีวิตปรารถนา
มิด้อยคุณค่า ขวัญชีวาข้าเอย
๑ พิษฐานบานจิต ขอให้ได้ดังคิด พิษฐานเอย
๑๑๑๑๑
6 พฤศจิกายน 2548 19:21 น.
plaing_piu
พลุ่งพล่านจากหัวใจไห้หวน
ปั่นป่วนรวนเรเสน่หา
ฤารักฉะนี้มีมารยา
หยั่งปัญญาตัวเราเข้าใจ
แลหลังฝังจิตคิดถึง
ยังรัดรึงกันหรือไม่
กาลจากพรากเนิ่นเกินไป
รู้ค่าอาลัยใครดี
รักในสายหมอก*ใครหยอกเย้า
สลายเป็นเงาสายเจ้าหนี
แย้มนวลแก้มหวนหอมไม่มี
คนดีมีคนกล่อมนิทรา
ให้งามสง่ามหาหงส์*
ขาวอ่อนร่อนดงเสน่หา
หอมวันฝันคืนคนรื่นตา
มงคลค่าชายคานิยม
ม่วงวาวบานดาวประดับ*อก
สะทกวิตกต้องหมองข่ม
ดอกหล่นใบต้นก้านนานชม
รักไม่สมอย่าล่มรักลา
ใคร่เห็นรักเช่นดอกพิสุทธิ์
หอมนวลขาวพุดแสงอุษา*
อบอุ่นละมุนวัยชีวา
อย่ามีมารยาฉะนั้นเลย
๑๑๑๑๑
ภาพ...............ดอกรักในสายหมอก*
* ดอกมหาหงส์/.ดอกดาวประดับ/.ดอกพุดแสงอุษา.
2 พฤศจิกายน 2548 13:19 น.
plaing_piu
ละอองสายปลายฝนต้องคนหนาว
มืดเดือนดาวราวฟ้าเมฆาคลี่
กระแสน้ำหลากมามิพาที
ดึกคืนนี้มีใครพิไรตาม
ธรรมชาติบาดอารมณ์สะทก
แสนวิตกอกเอ๋ยมิเคยถาม
ครันเห็นใครศรัทธาเจ้าว่างาม
มิหวงห้ามตามใจให้พึงคิด
พี่เพียงหนุ่มลุ่มหลงดงหนังสือ
สมองทื่อสื่อรักใครหนักจิต
มิรู้นัยใครศัตรูเคียงคู่มิตร
ขอผูกพันปันสิทธิ์สักนิดพอ
ยามรักได้..ปักใจมั่นไม่แพ้
ยามอ่อนแอ..แย่ขนาดมิอาจขอ
ยามใดต้องร้องไห้..ดังให้พอ
ยามนั้นมิเคยงอมือท้อแท้
มิคิดหยามน้ำใจคนไกลแล้ว
ยังเห็นแววแก้วใสใครแน่วแน่
คนเคียดขึ้งถึงไหนไม่ผันแปร
ชนะแพ้แค่นี้..มิต้องการ
เพียงฝนหนาวสาวครวญชวนให้คิด
นฤมิตบทกลอนให้อ่อนหวาน
รสอารมณ์ผสมก็ทรมาน
แม้มิปานกวี...มีหัวใจ
๑๑๑๑๑
ภาพ..................ดอกแก้มขาว
หน้าส่วนตัว
2145
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟplaing_piu
