30 มกราคม 2552 14:47 น.
ไม้หอม
สวัดดีเพื่อ ๆพี่ ๆบ้านกลอนไทยทุกคนนะคะ
พอดีมีเรื่องให้ช่วยหน่อยนะคะ
คือว่าต้องแต่งกลอนแปดเรื่องนี้นะคะ
แล้วจะส่งแล้วด้วยตอนนี้ไม้หอมก็แต่งอยู่
แต่ยังไม่เสร็จถ้าใครว่าง ๆ ก็เข้ามาช่วยหน่อยนะคะ
24 เมษายน 2551 16:14 น.
ไม้หอม
เดี๋ยวไม้หอมจะกลับบ้าน
ที่สงขลาอยากได้ข้อมูลสำคัญของแต่ละอำเภอ
มาทำงานนะ ที่อำเภอไหนมีอะไรน่าสนใจบ้างนะ
อยากรู้จัง ใครพอมีความรู้เรื่องอะไรดีๆแนะนำด้วยละกันนะ
นิทานพื้นบ้าน การละเล่น ประวัติสาสตร์ อาหาร การแต่งกาย เอาเป็นว่าทุกเรื่องเลยแล้วกันนะ
27 ตุลาคม 2549 09:59 น.
ไม้หอม
คือว่าเมื่อกี้นี้นะมีเพื่อนเข้าไปสมัครสมาชิกใหม่มานะ ของ thaipoem นี่แหละ
แล้วปัญหามันก็มีอยู่ว่า เขาคนนั้นดันเขียนเมล์ผิดนะสิที่นี้ก็เลยเข้าโปรแกรมไม่ได้ สมัครใหม่แต่ใช้ชือเดิมก็ไม่ได้ ทำไงดีมีทางแก้หรือเปล่า
ใครทราบหรือช่วยได้โปรดตอบหน่อยนะ จะเป็นพระคุณมากเลยละ
17 มิถุนายน 2549 12:12 น.
ไม้หอม
หากคุณเป็นคนหนึ่งที่มีความรักคุณจะยอมยืดเวลาความรักของคุณไว้ให้ได้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้วค่อยมาเจ็บปวดให้ถึงที่สุดในวันนึงเหรอเปล่า
ถ้าใช่คุณก็คงยอมโง่เพื่อแลกกับความสุขเพียงไม่นานกับนำตาที่จะมีมาไม่ขาดสายด้วยคำว่ารักเพียงคำเดียวนะเหรอ อย่าเศร้าถ้าคุณเลือกที่จะทำ
หากไม่คุณก็คงเป็นคนที่ฉลาดเปิดตาตัวเองให้สว่างและไม่ยอมมาเจ็บปวดซ้ำที่เดิมอีก เก่งนะที่ทำได้
แล้วคุณละเลือกอย่างไหนกัน ระหว่างยอมตาบอดเพื่อยืดเวลาให้หัวใจและตัวเองมีแรงพอที่จะหายใจต่อชีวิตตัวเอง หรือยอมให้ความรักมันจบลงตรงนี้เจ็บแค่ครั้งเดียวเพื่อเปิดทางให้คนที่ดีกว่า ( จะดีกว่าหรือเปล่า )ก้าวเข้ามาแทนที่ในวันนึง
แต่ไม่ว่าจะอย่างไหนจงเลือกตามที่หัวใจตัวเองต้องการและจงพร้อมที่จะรับกับผลของมันให้เต็มที่ เพราะเราเป็นคนเลือกทางเดินชีวิตของเราเอง
พยายามรักตัวเองให้มากแล้วเราจะรู้ว่าสิ่งไหนที่เราต้องการ
17 มิถุนายน 2549 11:54 น.
ไม้หอม
ไม่รู้สินะจะเป็นกระทู้หรือเปล่าก็แค่ความรักของเรามันไม่มีทางเป็นไปได้เลยไม่ว่าจะทำอย่างไร
ทำไมนะแค่ต่างศาสนากันมันจะเป็นปัญหามากขนาดนี้ เทอผู้ชายที่เพรียบพร้อใปเสียทุกอย่าง แม้กระทั้งผู้หญิงที่ป๊ะกับม๊ะหาไว้ให้ ผู้หญิงที่ดีและพร้อมที่จะเคียงคู่กันไปตลอด
และก็เราผู้หญิงต่างศาสนาที่ป๊ะกับม๊ะไม่มีวันรับได้เลย เพราะอะไรเหตุผลแค่ต่างศาสนาแค่นี้นะเหรอ ใจร้ายไปหน่อยไหมละแค่นี้ยอมไม่ได้เหรอ เพื่อความรักของลูกตัวเอง
ทั้งๆที่เรามีความรักต่อกันและมากถึงขนาดที่ผู้ชายยอมหนีออกจากบ้านมาอยู่ด้วยกันตัดขาดจากที่บ้านเพื่อคนที่รักด้วยนำตาอาบหน้า 2 สัปดาห์ที่อยู่ด้วยกันนำตาเทอที่ไหลเวลาที่ม๊ะโทรมาบอกให้กลับบ้านให้กลับมาหาผู้หญิงอีกคนที่เลือกไว้
จนวันนึงที่บ้านยอมให้ทำอะไรก็ได้ให้กละบมาตกลงกันวันนี้ที่บ้านยอมทุกอย่างแล้วขอแค่ให้ลูกชายกลับบ้านจะเอาอะไรก็เอา
เทอดีใจมากที่ที่บ้านยอมรับและยอมที่จะเคลียร์เรื่องของเราเทอบอกกับฉันว่า " อีกไม่นานเราจะได้อยู่ด้วยกันแล้วนะแล้วบังจะกลับมา " สิ่งเดียวที่ฉันทำได้ในขณะนั้น ฉันร้องไห้และพูดกับเขาว่า " กลับไปแล้วคิดหรือว่าเขาจะให้กลับมาไม่มีทางหรอกบังจะไม่ได้กลับมาหรอกไม่มีทาง "
และก็จริงดังนั้นเทอกลับไปที่บ้านและไม่ได้กลับมาอีก ที่ร้ายกว่านั้นเทอออกไปไหนไม่ได้นอกจากอยู่ภายในบ้านและก้ไม่ได้รับโทรศัพท์จากกันอีกเลย โทรไปที่บ้านเทอม๊ะจะบอกว่าเทอไม่อยู่ไปบ้านแฟนหรือไม่ก็ให้ผู้หญิงคนนั้นมารับสาย
แล้ววันนึงเทอก็โทรมาบอกกับฉันว่า " ถ้ามีคนที่ดีกว่าก็จงเลือกเขาไปซะ เพราะมันคงเป็นไปไม่ได้อีกแล้วสำหรับเรื่องของเรา " นำตาไหลลงมามิอาจกลั้นไม่เคยคิดว่าจะได้ยินคำนี้ ไม่เคยคิดเลยจริงๆนะ
มันจบลงแล้วจริงๆเหรอความรักของเรา ไม่มีท่างใดจช่วยเราได้เลยเหรอ 3 ปีกว่าๆ กับความรัก มันโหดร้ายเกินไปเปล่า
วันนี้ฉันไม่มีแม้เรี่ยวแรงจะทำอะไรสักอย่างแม้แต่จะหายใจ
หน้าส่วนตัว
2904
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไม้หอม
