19 ตุลาคม 2553 14:50 น.
ไม้หอม
และแล้วความเหงาก็ไม่เคยไปไหน
ยังอยู่ตรงนี้ร่วมเป็นไปในชีวิตฉัน
หรือจะไม่มีกาลจากลาลาจากกัน
หรือมันจะอยู่กับฉันตลอดไป
คุ้นชินสักทีกับความเหงา
ตั้งแต่โลกใบเก่าจนเป็นโลกใบใหม่
สิ่งเดียวที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงเหมือนอย่างใคร
คือความเหงาที่ยิ่งใหญ่ในแววตา
แววตาคู่เหงาของคนเหงา
จะมีสักกี่คนรับรู้เรื่องราวความเหว่ว้า
สายลมเจ้าเอยช่วยปลดปล่อยความเหงาที่ผ่านมา
ฝากแด่เธอสายธาราความเหงาไม่เคยเลือนพร่าในหัวใจ
5 ตุลาคม 2553 20:29 น.
ไม้หอม
แวะมาปล่อยอารมณ์เหงา
กับเรื่องราวเก่าเก่าในคราวหลัง
ว่าครั้งหนึ่งที่เคยพลาดพัง
แล้วทำให้ความหวังหมดสิ้นไป
เปิดเมวแห่งความเหงา ใต้เงาของความรัก
ฉันจะฟูมฟักรักษามันเอาไว้
เก็บไว้ตรงนี้ที่เดียวในดวงใจ
ฉันจะยืนให้ไหวด้วยหัวใจและตัวเอง
ฉันส่งให้เธอในนามของความเหงา
ฉันรู้ระหว่างเราเหมือนกันเสมอ
เธออยู่ตรงนี้ทุกที่ที่ฉันอยากเจอ
และมั่นคงเสมอเราเหงาไปด้วยกัน
หลอกตัวเองมานานเนิ่นเนิ่นนาน
หลอกว่ารักยังหวานเหมือนอย่างที่ฉันเคยฝัน
หลอกว่ายังคงเก่าระหว่างเราในคืนวัน
หลอกว่าเธอยังคงมั่นทั้งที่เธอนั้นจากไปแสนนาน
ปล่อยความเหงาที่ฉันเคยมี
ขับกล่อมดนตรีให้เคลื่อนผ่าน
ลบเรื่องราวที่ฝังอยู่ในวันวาน
ปล่อยให้เป็นอดีตกาลฝังใจ
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟไม้หอม
หน้าส่วนตัว
1247
