21 ตุลาคม 2551 16:01 น.
ไม้หอม
ฟังเพลงนี้สิคนดี
แล้วเธอเองจะได้รู้
ว่ามีใครคนนึงเคียงข้างอยู่
แม้ไม่อาจบอกให้รู้ในนาที
รักคนโทรมาจังเลย
อยากเอ่ยให้ฟังทุกที
ขอบใจเธอนะคนดี
ถ้ามันเป็นอย่างที่เธอบอกมา
แต่กลัวนักกลัวรักไม่ได้
เรื่องของเราไม่ได้ง่ายแม้ห่วงหา
ห่างกันนักเธอคงไม่อยากรักทำให้เสียน้ำตา
และเธอเองคงกลัวว่า
เราจะไม่มีเวลามารักกัน
อยากให้เธอรักฉันอย่างเพลงนั้นในวันนี้
อยากให้เธอมีไมตรีด้วยความรู้สึกดีดีที่ร่วมฝัน
อยากให้เธอห่วงหาทุกเวลานาทีแม้ไม่ได้อยู่ใกล้
อยากให้เธอรักฉันในความผูกพันของหัวใจ
ฉันเองก็อยากเปิดเพลงให้เธอฟัง
ทุกครั้งแม้เราไม่ได้อยู่ใกล้
อยากให้เธอได้รู้ฉันเองก็ห่วงใย
อยากบอกว่ารักเธอได้ยินไหม...ฉันรักเธอ
8 ตุลาคม 2551 21:22 น.
ไม้หอม
มันคงจะยากแล้วสำหรับวันนี้
อยากบอกเธอเหลือเกินคนดีนานมากแค่ไหน
ที่ฉันเฝ้าแอบรักเธอมานานมากเท่าไร
วันนี้ต่อให้บอกเธอเท่าไหร่ก็ไม่สำคัญ
เธอตัดสินใจแล้วว่าให้มันจบ
ทั้งทั้งที่ยังไม่ได้คบก็ร้าวหวั่น
เธอบอกว่าเพราะฉันมีใครอีกคนเคียงข้างกัน
แม้ในฐานะเพื่อนเท่านั้นเธอก็ไม่สนใจ
เพราะเขารักฉันมากเกินไปอย่างนั้นเหรอ
หรือเพราะว่าเธอไม่ได้คิดจะรักฉัน
หรือที่ฉันรักเธอไม่มีค่าพอให้เรารักกัน
หรือเพราะว่าเธอไม่อยากให้ฉันทำร้ายใคร
หัวใจความรักคงไม่อาจห้าม
ไม่ว่าใครก็ตามก็คงต้องร้าวไหว
เรารักกันไม่ได้ด้วยเหตุผลอะไรไม่อยากเข้าใจ
อยากให้วันนึงข้างหน้าที่ใกล้ได้มีหัวใจผูกพัน
ฉันจะทำอย่างไรก็ไม่รู้
เมื่อเธอบอกว่าไม่อาจอยู่กับความฝัน
ฉันเองก็มีหัวใจที่ไม่อาจใช้แบ่งปัน
ให้ใครสักคนที่เธอบอกฉันว่าเขาดี
ขอโทษนะที่ฉันทำไม่ได้
ฉันเองก็ไม่อาจทำร้ายใครได้ในตอนนี้
ฉันเองก็เจ็บปวดพอที่เธอไม่ยอมรับความหวังดี
สิ่งเดียวที่ฉันทำได้ตอนนี้คือทำใจ
จะให้ฉันทำอย่างไรในวันนี้
อยากบอกเธอเหลือเกินคนดีรักมากแค่ไหน
นานมากแล้วนานมากที่ฉันแอบรักเธอหมดทั้งใจ
ที่สิ่งที่ฉันทำได้คือเก็บงำความรักนั้นไว้คนเดียว
8 ตุลาคม 2551 20:51 น.
ไม้หอม
เพราะไม่อาจทำได้อย่างใจฝัน
และเธอก็ยังไม่อาจจะทำร้าย
ใครสักคนที่ยังอยู่ข้างกาย
เราทำร้ายเขาไม่ได้เข้าใจดี
มันสายไปแล้วใช่ไหม
เธอบอกว่าทางมันตันแล้วตอนนี้
เราไม่อาจรักกันได้เข้าใจใช่ไหมคนดี
เป็นเพื่อนกันแบบนี้ไม่เสียใจ
ถ้าหากห้ามใจได้ก็คงดี
แต่เธอเองก็รู้ดีว่าความรู้สึกที่มีเป็นแบบไหน
เราต่างก็ผูกพันแค่ไม่อาจทำร้ายใคร
ที่เข้ามากรายใกล้ในความห่วงใยอาทร
จะให้ทำอย่างไรก็ไม่รู้
จะให้ฝืนยืนอยู่หัวใจก็ไหวอ่อน
จะให้ไปรักเธอก็กลัวเขาจะสั่นคลอน
จะให้ตัดความอาวรณ์ก็ยากจะถอนใจ
รอวันนึงข้างหน้านับจากนี้
ฉันเองก็ไม่รู้ว่ามันจะดีสักแค่ไหน
เธอพูดว่าบอกไม่ได้ไม่รู้จะเอาอย่างไร
ถ้าให่ตัดเยื่อไม่เหลือใยก็คงไม่เข้าที
แต่ถ้าบอกว่าจะให้ความหวัง
ก็กลัวว่าจะยังรักมากกว่านี้
เกรงว่าความเป็นเพื่อนที่แสนดี
จะถูกลบหายด้วยไมตรีความอาทร
รอไปก่อนได้ไหม
รอให้รู้ให้ดูใจที่ไหวอ่อน
รอให้รู้ว่ารักกันจริงด้วยความเอื้ออาทร
รอให้รู้ว่ารักแล้วจึงย้อนเดินกลับมา
ถ้าถึงวันนั้นจริงจริง
เธอจะทำในสิ่งที่ปรารถนา
แต่จะทำร้ายเขาได้หรือในความจริงที่ผ่านมา
เธอเองคงไม่อยากให้ใครเสียน้ำตาเช่นกัน
จึงยอมที่จะให้มันจบ
และก็ลบทุกความรู้สึกในห้วงฝัน
เรามาเป็นเพื่อนกันดีกว่าไหมในคืนวัน
อย่างน้อนเราก็ยังมีกันตลอดไป
7 ตุลาคม 2551 11:55 น.
ไม้หอม
ขอโทษหากฉันทำอย่างที่เธอว่าไม่ได้
ขอโทษหากฉันทำร้ายความรู้สึกเธอตอนนี้
ขอโทษหากฉันทำลายความรู้สึกที่เธอดี
ขอโทษหากฉันมิอาจเป็นอย่างที่เธอต้องการ
ขอโทษนะ...ฉันเองก็พยายามเสมอ
ขอโทษนะ...ฉันก็พยายามปรนเปรอความแสนหวาน
ขอโทษนะ...ฉันเองก็พยายามไม่ให้มันทรมาน
ขอโทษนะ...ฉันเองก็พยายามเพียงต้องการจะทำให้มันดูดี
ขอโทษทีที่ฉันทำไม่ได้
ขอโทษทีที่ทำลายความรู้สึกเธอตอนนี้
ขอโทษทีที่ฉันไม่อาจทำให้มันเข้าที
ขอโทษทีที่วันนี้เป็นไม่ได้อย่างที่เธอตั้งใจ
ขอโทษนะฉันเองก็เป็นฉัน
คงไม่อาจเปลี่ยนทุกอย่างไปกับความฝันของเธอได้
ฉันมีชีวิตอยู่เพื่อรักเธอเองก็เข้าใจ
แต่ในความรักที่มีให้ฉันก็อยากเป็นตัวฉันเอง
เสมอพยายามทุกครั้ง
เพื่อที่จะให้เธอสมหวังกับฝันที่เธอรีบเร่ง
ฉันเองก็พยายามทำทุกอย่างจนเข้าขั้นเก่ง
แต่ที่สุดฉันก็แพ้ภัยตัวเองเปลี่ยนแปลงไปไม่ได้สักที
ขอโทษฉันเองไม่อยากฝืน
ผ่านมาหลายชั่วคืนเธอเองก็คงรู้ในตอนนี้
ฉันประคับประคองความรักด้วยคำพูดไม่ได้อีกแล้วคนดี
วันนี้ทุกการกระทำที่ฉันเคยมีมันเริ่มบีบเข้ามา
ขอโทษที่ฉันเคยคิดว่าทำได้
เพราะรักฉันจึงให้ดั่งใจที่เธอปรารถนา
แต่ที่สุดแล้วฉันต้องแลกกับชีวิตที่ฉันมีมา
ขอโทษนะที่วันนี้ฉันรู้ว่า
ไม่อาจทำอย่างที่เธอปรารถนาได้อีกแล้ว
ฉันขอใช้ชีวิตของฉันเองเพื่อรัก
ที่มียืดหยุ่นยึดหลักความผ่องแผ้ว
ขอใช้ชีวิตตัวเองให้เป็นแนว
เพื่อรอรักที่แน่แน่วเพื่อรักกัน
5 ตุลาคม 2551 14:09 น.
ไม้หอม
ในขณะที่ฉันเหนื่อยล้าแทบเลิกร้าง
ทิ้งฝันพักเดินทางสายปรารถนา
ไม่มีใครสักคนคู่เคียงในเวลา
วันนั้นฉันหลั่งน้ำตาแทบสิ้นใจ
ในขณะที่ฉันเหนื่อยและท้อแท้
ไม่มีสักมือมาดูแลมาแก้ไข
สิ่งที่ฉันพอมีมาเยี่ยวยาคืออะไร
มีใครอยากรู้ไหมมันคือ...น้ำตา
บ่อยครั้งเพียงลำพังในวันเหงา
ฉันนั่งอยู่กับเงาความเหว่ว้า
พูดกับความเศร้าแกล้มด้วยเวลา
หยดน้ำใสไหลมาช้าช้าค่อยค่ยอฆ่าหัวใจ
ฉันมีชีวิตอยู่เพียงลำพัง
สิ้นสุดแล้วทุกความฝันฉันหวั่นไหว
ไม่มีเรี่ยวแรงพอจะทัดทานสิ้งใด
วันนี้สิ่งที่ฉันทำได้คือร้องไห้คนเดียว
จะมีใครรู้บ้างไหม
ว่ามีใครหลั่งน้ำตาในคืนเปลี่ยว
ทนเหงาเศร้าอ้างว้างและดายเดียว
ทุกส่วนเสี้ยวของชีวิตคือน้ำตา
หยดน้ำตาที่รินไหลจะสิ้นลง
พร้อมพร้อมไปกับความผุยผงในคืนเหว่ว้า
ฟ้าค่ำคืนนี้มันช่างดายเดียวในน้ำตา
ชีวิตฉันคงหมดค่าให้หายใจ
สิ่งเดียวที่ฉันจะทำได้ในตอนนี้
ในคืนที่หลั่งน้ำตาจนโหยไห้
ยอมรับมันซะว่ามันคือเพื่อนใจ
และใช้ชีวิตอยู่กับมันต่อไปจนสิ้นลม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไม้หอม
หน้าส่วนตัว
882
