9 ตุลาคม 2550 21:49 น.
ไม้หอม
เหม่อมองท้องฟ้ากว้างไกล
นั่งฟังเสียงหัวใจที่หดหู่
หลับตาลงน้ำตาพรั่งพรู
จันทร์เจ้าเอ๋ยเคียงคู่ดารา
แล้วข้าเล่าจะคู่กับใคร
เหม่อมองฟ้าไกลเหว่ว้า
จันทร์เจ้าส่องแสงสว่างตา
แต่ข้าอ่อนล้าหวั่นใจ
เหม่อมองท้องฟ้าไกลกว้าง
และข้าอ้างว้างหวั่นไหว
จันทร์เจ้าเจ้าบอกลาข้าหรือไร
แสงจันทร์จึงหม่นไหม้หมองมัว
ขนาดดวงจันทร์เจ้ายังหมองหม่น
ฟ้าเบื้องบนก็พาลมืดสลัว
ใยตัดรักไม่ขาดเหมือนใยบัว
จันทร์เจ้ายังกลัวข้าขาดใจ
หม่นไหม้มัวหมองมืดมน
จันทร์เจ้าเองยังทนดูไม่ไหว
ดาวน้อยหลบเร้นไปเห็นใจ
แล้วเธอละเป็นใครไม่เหลียวดู
............................................
ฉันเคยเป็นคนรักของเธอหรือเปล่า
ระหว่างเราเป็นอย่างไรที่เคยอยู่
หรือผ่านมาไม่เคยเห็นไม่รับรู้
ทุกอณูใจเธอเป็นของใคร
แท้ที่จริงผ่านมาแค่หลงผิด
แท้ชีวิตเธอทำให้หวั่นไหว
แท้ที่จริงเธอหลอกให้เชื่อใจ
แท้ที่จริงเธอไม่เคยรักกัน
เข้าใจผิดไปเองเข้าใจผิด
เข้าใจผิดไปนิดเลยไหวหวั่น
เข้าใจผิดหมดเลยว่าผูกพัน
เข้าใจผิดทั้งนั้นที่ผ่านมา
ฉันไม่เคยเป็นคนรักของเธอเลยใช่ไหม
ฉันเป็นเพียงแค่ใครที่เธอทำให้เหว่ว้า
ฉันเป็นเพียงคนโง่ที่เธอหลอกทุกวันเวลา
ฉันเป็นเพียงผู้หญิงไร้ค่าที่เธอแค่ผ่านมาแล้วผ่านไป
..................................................
เหม่อมองท้องฟ้าไกลกว้าง
จันทร์เจ้าเอ๋ยกลับมาอยู่เคียงข้างข้าได้ไหม
ดวงดาราโปรดกลับมาช่วยกล่อมใจ
ข้าไม่อยากทนหม่นไหม้เพียงลำพัง
เหม่อมองท้องฟ้ากว้างไกล
จันทร์เจ้าเอ๋ยอย่าทำให้ใครต้องผิดหวัง
ดวงดาราโปรดกลับมาข้าขอรั้ง
ข้าไม่อยากอยู่ลำพังทั้งน้ำตา
...............................................
จันทร์เจ้าเอ๋ยอ้างว้างน้ำตาหลั่ง
รักของข้าภินทร์พังทั้งเหว่ว้า
หมดสิ้นแล้วความรักความศรัทธา
วันนี้หลั่งน้ำตาไม่อายจันทร์
9 ตุลาคม 2550 18:38 น.
ไม้หอม
พรุ่งนี้แล้วสินะจะกลับบ้าน
ปิดเทอมแล้วใจเบิกบานคิดถึงพ่อ
แม่พี่และน้องคงเฝ้ารอ
พรุ่งนี้มีสอบต่อแอบท้อใจ
เคมีตัวเดียวเคี่ยวเสียด้วย
คุณพระช่วยยังไงคงไม่ไหว
ไอยูพงยูแพ็คไม่เข้าใจ
อย่าบอกว่าต้องกลับมาซ่อมใหม่ตอนเปิดเรียน
วันนี้วันเดียวก็เกือบตาย
สังคมตอนบ่ายทำปวดเศียร
ตอนเช้าจิตตะแทบอาเจียน
วันวันแทบเลี่ยน ก ข ค
พรุ่งนี้แล้วสินะจะกลับบ้าน
หัวใจเต้นลนลานจดจ่อ
สนามบินหาดใหญ่พ่อคงเฝ้ารอ
นั่งเครื่องสองต่อจากอุดรธานี
หวังว่าคงได้รับหมวกตอนกลับมา
เกรดคงได้สองกว่าอย่าต่ำกว่านี้
15 พฤศจิกา คงได้รับพร้อมหน้าประชาชี
แม้พรุ่งนี้เคมีแทบขาดใจ
พรุ่งนี้แล้วสินะเด็กใต้จะกลับบ้าน
ทุกทุกคนต่างเริงร่าเบิกบานสดใส
จองตั๋วรถทัวร์เครื่องบินรถไฟ
พรุ่งนี้พวกเราพร้อมใจไปด้วยกัน
ต่างคนต่างก็หลากถิ่นที่มา
ต่างคนต่างมุ่งหน้าคว้าฝันใฝ่
ปริญญาพยาบาลดังตั้งใจ
4 ปีชดใช้ทุนคืนสู่แผ่นดิน
4 ตุลาคม 2550 14:36 น.
ไม้หอม
พลิ้วพลิ้วแผ่วแว่วมาว่าคิดถึง
ตามจังหวะดีดซึงความห่วงหา
ท่วงทำนองแห่งหัวใจกระซิบมา
แผ่วแผ่วว่าคิดถึงข้าเหมือนกัน
พลิ้วพลิ้วแผ่วไหววู่ภูเริ่มสาง
จันทร์อำพรางลับหายจากปลายฝัน
น้ำค้างสั่นระริกพลิกชีวัน
หมอกเหมยนั้นอ้างว้างพลางหายไป
พลิ้วแผ่วแผ่วพลิ้วหวิววับ
ธารเบื้องหน้าซึบซับความร้าวไหว
จันทร์หายดาวลับพับใจ
รุ่งเช้าวันใหม่ใจตรม
แผ่วแผ่วว่าข้ามาหาเจ้าแล้ว
แผ่วแผ่วแว่วแว่วว่าข้าขื่นขม
แผ่วแผ่ววิบวับหายกับสายลม
แผ่วแผ่ววู่เจ็บจมในหัวใจ
พลิ้วพลิ้วว่าข้าล้ากับรักนัก
พลิ้วพลิ้วว่าหน่วงหนักรักหวั่นไหว
พลิ้วพลิ้วว่ารักข้าต้องจากไป
พลิ้วพลิ้วว่าหม่นไหมใจเลยชา
แผ่วพลิ้วหวิวว่าข้าลาก่อน
แผ่วพลิ้วหวิวว่อนข้ารอนล้า
แผ่วพลิ้วหวิบวับกับน้ำตา
แผ่วพลิ้วว่าข้าล้าเกินฝ่าฟัน
พลิ้วแผ่วแว่วว่าข้าทนฝืน
พลิ้วแผ่วกล้ำกลืนฝืนทางฝัน
พลิ้วแผ่วแว่ววับกับดวงจันทร์
พลิ้วแผ่วว่าหวั่นหวั่นดวงใจ
พลิ้วพลิ้วแผ่วไหววู่ภูเริ่มสาง
แผ่วแผ่วพลิ้วหวิวร้างความฝันใฝ่
พลิ้วพลิ้วแผ่วแว่วว่าหมดทางไป
แผ่วแผ่วพลิ้วหวั่นไหวหลั่งน้ำตา
2 ตุลาคม 2550 21:14 น.
ไม้หอม
มันไม่ได้ง่ายง่ายอย่างเธอคิด
เพราะมันคือชีวิตของตัวฉัน
เหตุผลง่ายง่ายแค่คำว่ารักกัน
มันไม่ได้ง่ายอย่างนั้นจงเข้าใจ
มันต้องมีอะไรอีกหลายอย่าง
ระหว่างทางที่เราต้องคว้าไขว่
ประสบการณ์ความรู้ความเข้าใจ
ล้วนเป็นส่วนหนึ่งในความผูกพัน
รักนะแต่คงไม่แสดงออก
ยังไม่ถึงเวลาบอกคำคำนั้น
ให้ระยะทางพิสูจน์ใจให้เวลาพิสูจน์มัน
แล้ววันหนึ่งวันนั้นสักวันจะเป็นจริง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไม้หอม
หน้าส่วนตัว
868
