พิมญดา
..@ท้อเหลือเกิน ต่อปัญหา ที่รุมเร้า
มันแสนเศร้า ร้าวทรวงใน ให้กลัดหนอง
ทั้งอดีต ปัจจุบัน มาสุมกอง
น้ำตานอง ไหลริน สิ้นหวังพลัน
ช่วงชีวิต ผันผ่าน นานนักหนา
วันเวลา ผ่านไป ไห้โศกศัลย์
หัวใจหม่น ทนเจ็บช้ำ อยู่ทุกวัน
ใครไหนกัน ซับน้ำตา มาปลอบใจ
มองเบื้องบน มีแต่คน บนบานฟ้า
ดวงจันทรา บอกว่าข้า รับไม่ไหว
ดาวแสงจ้า ก็ท้อแทน แสนเหนื่อยใจ
มองหาใคร มาเคียงข้าง ยังไม่มี
มีทางหนึ่ง ที่เลือกไว้ ปลายชีวิต
คือดวงจิต ไฝ่หาธรรม นำสุขขี
ล้างรอยบาป ในใจนาง บ้างคงดี
รอยราคี ติดกายมา น่าชิงชัง
ทางที่สอง หมดลมไป ใจหายทุกข์
จะได้หยุด เรื่องราว คราวหนหลัง
หมดลมสิ้น พิ้นดินกลบ ร่างสาป