สุดนภาขอบฟ้า....กว้างไกล เส้นทางเดินของฉันอยู่หน....แห่งใด ปล่อยชีวิตให้....ล่องลอยไป ไร้จุด...จบสิ้น ความหวัง กับ ความฝัน ถูกพันธนาการ......ไว้ด้วย.....ความมืดมน แสนอ้างว้าง..และ..สุดเหน็บหนาว ปวดร้าวเกินที่ใจจะทน เผชิญโชคชะตา...ฝ่าฟันมาหลายแดดฝน มีใครไหม ?.. สักคน! ..จะปลอบใจ สุดห้วงลึกก้นบึ้ง....แห่งใจ