KIRATI
อะ-ภิ-โค-ตะ-ระ-มะ-หา-เศษ-ฐี
ข้าเคยถูกคนเขาหมิ่น
ไร้สิ้นจิตคนสงสาร
ที่จนเหมือนคนขอทาน
จึ่งพาลคิดแค้นเกลียดชัง
ความเกลียดฝังลึกกระดูก
เจ็บผูกพันจิตคิดหวัง
เพราะจนข้นแค้นน่าชัง
จึ่งพาลคิดหวังมั่งมี
ร่ำรวยขึ้นมาเมื่อไร
จะได้มีเกียรติมีศรี
ฟาดหัวไอ้คนอวดดี
ว่านี่แหละเงินของกู
จึ่งเริ่มกรุยทางถางถาก
ถือสากปากศีลกินหรู
ทุกทางดีชั่วตัวกู
ต้องอยู่เหนือคนทั่วไป
พอรวยยังมีรวยกว่า
เหนือฟ้ามีฟ้าไฉน
เหนือฟ้ามีฟ้าขึ้นไป
ต้องสูงสุดในแผ่นดิน
ต้องล้มกฎเกณฑ์ขึ้นเด่น
ต้องเล่นการเมืองเป็นศิลป์
สร้างภาพเพื่อแอบแฝงกิน
ติดสินบนคนรอบกาย
มินานข้ารวยล้นฟ้า
ใต้หล้าข้าปองสิ่งหมา