ใบไม้เพียงหนึ่งใบ.. ร่วงลงไปก็เป็นเพียงใบไม้ร่วง ไม่ทิ้งเยื่อเหลือใยให้ถามทวง เป็นเรื่องราวที่เปล่ากลวงจากความหลัง ใบไม้ร่วงเพียงหนึ่งใบ.. ทำไมน้ำตาฉันจึงหลั่ง ใบไม้ร่วงน้ำตาร่วงด้วยทุกครั้ง เพราะที่ร่วงคือความหลังใช่ใบไม้ คือความแตกต่าง.. เมื่อความรู้สึกที่บอบบางเริ่มจางหาย สิ่งที่ร่วงจากมือเธอคือเม็ดทราย แต่ทุกเม็ด คือความหลังมากมายสำหรับฉัน เราสองคน.. มีเหตุและมีผลที่กางกั้น มีวันเวลาที่ดี.. มีกันและกัน และมีความแตกต่างระหว่างฉัน.. กับเธอ