ขอวานลม พัดไกล ส่งไปถึง จากคนหนึ่ง ที่อยู่หลัง ยังห่วงหา แค่ถามข่าว ยามร้าง ห่างไกลตา ว่าพี่ยา อยู่ดี หรืออย่างไร กิจการงาน หนักไหม เหนื่อยไหมนะ อย่าลดละ ท้อถอย น้องคอยได้ ทานข้าวบ้าง อย่าตรากตรำ งานเกินไป ลืมใส่ใจ ดูแลตน จนลืมคราว เลิกจากงาน กลับบ้านพัก ก็พักผ่อน ยามหลับนอน ห่มผ้า อากาศหนาว คิดถึงน้อง ก็มองฟ้า ดาราพราว สายใจเรา คงพบกัน เป็นมั่นคง ลืมคราว เป็นคำภาษาถิ่นเลย หมายถึง ทำงานหนักจนลืมทานข้าว ลืมเวลา ปล่อยให้เวลาล่วงเลย