ชาย... แม่นวลเอยเคยเคียงเสียงเคยสั่ง กังวาลดังยังตรึงคนึงใคร่ โสตสดับตราบสิ้นถวิลใน เหือดหทัยไกลห่างยังคำนึง อาจขอจันทร์พรรณผ่องประคองเฝ้า ตราบรุ่งเช้าราวฝันผันยังอึ้ง แม้นลับจากพรากฟ้าอุราตรึง ยังคนึงถึงคืนที่ดื่นดาว ฯ หญิง... โอ้พี่เอยอย่าละเลยให้นวลช้ำ ใจถลำแน่วแท้แก้ไม่ไหว ฟังสดับตราบซึ้งถึงทรวงใน ยังร่ำไห้ห่วงหาและอาทร หากเคียงคู่ดูเดือนดาวที่พราวฟ้า ยังจารจำติดตาฤทัยสมร ฝากพี่พิศดาราคราก่อนนอน เสมือนน้องอ้อนดั่งคืนที่ดื่นดาว ฯ