นี่คือโลกแสนสงบ ขวัญพบแล้วแก้วในครองฝัน งดงามมหัศจรรย์ คงสักวันได้ไปเยือน แดนพระอาทิตย์เที่ยงคืน เย็นชื่นหาใดเสมือน ฝากไว้ในทรงจำคอยย้ำเตือน ในเรือนหอมหัวใจใดปาน เงียบนิ่งสนิทดั่งแดนสรวง มณีดวงประดับหล้าใต้ฟ้าหวาน หวังทอดสถิตจิตวิญญาณ ในม่านมนตราธาราทอง สักวันขวัญจักพักพิง อ้อมตักอุ่นอิงแห่งเราสอง รอวันฟ้ารุ่งเรืองรอง ตระกองกอดในอ้อมมหานที...นิรันดร์...!