กลอน - กลอนอวยพร

กลอน โคลง กาพย์ยานี

กลอนดีๆนับแสนกลอนจากนักเขียนมากมาย ผู้ถ่ายทอดเรื่องราวความสุข เศร้า เหงา รัก จากคมความคิดสู่คมอักษร

เ จ้ า ห ญิ ง รั ต ติ ก า ล - แ ร ก พ บ

พันดาว

รัตติกาลหนึ่ง… ใต้ท้องฟ้ายามราตรีในฤดูหนาว…  พระจันทร์ช่างสวยงาม ดาราเต็มท้องฟ้า...
ขณะที่นอนอยู่ ฉันได้ยินเสียงเหมือน ดนตรีที่แผ่วเบา บรรเลงมาไกลๆ
สำเนียง… คุ้นหู… เหมือนเรียกฉัน… บอกฉัน ให้ออกไป… เพื่อสัมผัสบางสิ่ง
ณ. ริมทะเลสาปที่น้ำใสดุจมรกต… ฉันได้พบกับ  ใ ค ร ค น ห นึ่ ง… 
เ ธ อ ช่ า ง ส ว ย ง า ม ร า ว ภ า พ ว า ด ที่ แ ต่ ง แ ต้ ม …  เ ธ อ . . .  เ จ้ า ห ญิ ง รั ต ติ ก า ล
ผ่ า น ม า ดั่ ง ส า ย ล ม ที่ แ ผ่ ว เ บ า . . . ส ว ย ง า ม  บ อ บ บ า ง . .  เ ห มื อ น ภ า พ ใ น จิ น ต น า ก า ร
ไ ม่ เ พี ย ง ฉั น ที่   เ งี ย บ งั น  ห ยุ ด นิ่ ง . . .  ก า ล เ ว ล า ก็ เ ห มื อ น จ ะ				
 1707    34    0