++ตังเม++
...เนิ่นนานเท่าไหร่แล้ว...
ที่หัวใจร้างไร้วี่แววของความรัก
เหมือนกาลครั้งหนึ่งเคยผ่านมาให้รู้จัก
แต่ไม่นานนัก..ก็โบกมือลา
......เนิ่นนานเท่าไหร่แล้ว
ที่เสียงหัวใจกระซิบแผ่ว..ว่ารอนล้า
หลายคราว..ที่โอบกอดความปวดร้าวด้วยน้ำตา
หลายครั้ง..ที่นั่งภาวนา..ให้คืนวันปวดปร่า..ไม่มีจริง
...หากแต่เพียงวันนี้
ความเจ็บช้ำที่เคยมี..เหมือนหยุดนิ่ง
ฉันเห็นโลกกว้างใหญ่กว่าเดิม..ตั้งแต่มีเธอมาเพิ่มในความเป็นจริง
ความรู้สึกของคนถูกทิ้ง..มันเลือนหายไปด้วยรักจริงของเธอ
...ไม่รู้ว่าต้องเจ็บปวดอีกหรือเปล่า
แต่ฉันก็ขอยอมแลกอีกสักคราว..โดยไม่มีข้อเสนอ
อาจเป็นเพราะรักดีๆที่เธอให้..กับทุกความห่วงใ
1618
5
0
หน้าส่วนตัว
