เห็นหม้อข้าวหม้อแกงต่องแต่งห้อย จากใบย้อยหย่อนยวบยาวอวบใหญ่ แดดยามเช้าเบาส่องแสงต้องไล้ ดูวาวใสสวยจริงยิ่งอยากมอง ฉันแขวนต้นล้นใบไว้ในร่ม กันแดดข่มขืนใจให้หม่นหมอง กลัวต้นเบี้ยวเหี่ยวเฉาเน่าทิ้งกอง มิอาจร้องเรียกใครให้เหลียวแล เขาเป็นไม้ใต้เงาเหล่าต้นใหญ่ ต้องปลูกไว้ที่ว่างพลางแยแส ข้างพิกุลอุ่นใจไร้ตอแย ลำแสงแน่นวลจ้ามารำไร บางคนเพรียกเรียกเองเขนงนายพราน เป็นพืชพล่านเลื้อยพันวัลย์สดใส เขียวทั้งหม้อลออต้นยามล้นใบ มีฝาใส่สวมทับกับดักแมลง บ้านนกตะวัน หนองแขม 19 เมษายน 2547
1931
6
0
หน้าส่วนตัว
