ละอองน้ำ
อย่าทำ...ราวฉันเหมือนคนอื่นที่เธอเคยพบ
ที่ยอมให้เธอเริ่มต้น และเป็นคนจบ...อย่างง่ายๆ
แต่เมื่อเหงาใจ...ก็กลับมาชิดมาใกล้...ง่ายดาย
ฉันไม่ใช่คนลืมง่าย...ถึงจะได้...ไม่ใส่ใจ
เก็บคำพูดแสนหวานไว้ดีกว่า
อย่าให้ฉันต้องระอา...หมดศรัทธาไม่ว่าเธอจะพูดคำไหน
เพราะตอนนี้ทุกคำหวาน...ไม่อาจข้ามผ่านมาสะกิดหัวใจ
ไม่อยากมองเธอแย่กว่าที่เคยมองไว้...ช่วยอย่าทำอะไร...แค่ใจ..คะนอง..
ถึงจะดูเหมือนยอมอะไรง่ายๆ
แต่รับรองได้...ฉันไม่ใช่คนพูดอะไรมากมายเป็นครั้งที่สอง
ไม่ได้หัวอ่อนน่ารัก...ให้ใครหลายคนมารู้จักหรือมาทดลอง
ไม่เห็นเหรอ ว่าสายตาฉันมันฟ้อง...ถ้าจะมาเล่นมาลอง...
....