แก้ว กรุงเก่า
ทางเมืองใต้ฉันนี้ก็มีป้า
ชื่อ....ป้ามา...คนรู้จักกันอักโข
เคยเป็นครูคนมีค่าเมืองย่าโม
มีลูกชายคนโตอยู่แดนไกล
ลูกชายหวังชูชุบอุปถัมป์
ยามเมื่อแกแก่หงำซ้ำป่วยไข้
ป้ามาจึงตกลงยอมปลงใจ
เดินทางไกลล่องมาหาลูกชาย
จึงเดินทางขึ้นรถไฟไปสงขลา
เหนื่อยนักหนากว่าจะถึงตึงเส้นสาย
ชะเง้อมองชะแง้หาหน้าลูกชาย
ที่มันหมายมั่นว่ามารับแก
ลงจากรถเดินมาที่ท่าถนน
ยินเสียงคนตะโกนถามอยู่เซ็งแซ่
ใหญ่ไม๊ป้า...ใหญ่ไม๊ป้า...ตรงหน้าแก
จึงตวาดเสียงแหวดังระเบ็ง
ใหญ่ไม๊ป้า...ใหญ่ไม๊ป้า...น่าหมั่นไส้
ใหญ่ไม่ใหญ่ก็ของข้าบ้าฉิบเป๋ง
ประจานกูต่อหน้ากันไม่หวั่นเกรง
ใหญ่ซิวะ...เท่าหน้าเอ็ง...ไอ้ปากมอม
980
3
0
หน้าส่วนตัว
