ดาหลา & ปะการัง
เดือนเพ็ญ สิบสอง น้ำเจิ่งนอง
ฉันเฝ้ามอง หาคนดีปี แล้วปีเล่า
แต่ก็เหงา เหลือเกิน เพราะไร้เงา
ที่เคยเฝ้ามองประคอง กระทงธาร
ลอยกระทง ส่งทุกข์ไป กับแม่คงคา
ลำนาวา น้ำเนืองนอง สองตลิ่ง
นำกระทง ใบน้อยปล่อย ไปจามจริง
ขอฝากแม่ คงคาทิ้ง รักไม่จิงเธอ
รอเธอรอ มาลอยกระทง โคมลอยนั่น
มองความฝัน ร่อยอารยธรรม แต่เนิ่นนาน
หวั่นใจแท้ ปีนี้ ไร้คู่ แสนร้าวราน
เพราะไร้เธอ เคียงข้าง กาย
ไม่อยาก เห็นรอยอดีตที่กรีดใจ
เธอจากไป พร้อม ใจที่ แหลกสลาย
ก้มหน้าร่ำให้ ใจเจียนมะลาย
เธอเธอไป ไร้ ร่องรอย
ดาหลา เพ้อหา เพลา ลอยกระทง....... ซะ........แร้ว
ดาหลา & ปะการัง
21-10-2004