แมงกุ๊ดจี่
วัน-เดือน-ปีผ่านคล้อยใช่ลอยลับ
น้อมสดับ...เงียบอยู่...อย่างรู้นิ่ง
เนิ่นนานไปปลดเปรื้องสู่เรื่องจริง
ข่มอกหญิง...หยุดโศกวิโยคใด ?
รู้ว่าคือ "ความรัก" ประจักษ์แน่
พบเนื้อแท้ความหมายแห่งสายใย
คือหนึ่งเดียว...ฝากรอยถักร้อยใจ
ประดับไว้แนบทรวงผ่านห้วงกาล
"ปรารถนาดี" มอบปันมิผันเปลี่ยน
สู่กงเกวียน...หลายกัปล์เพื่อขับขาน
พร้อมจับมือร่วมทางเดินไปเนิ่นนาน
ตราบวายปราณตราบสิ้นดวงวิญญาณ์
มอบใจภักดิ์ "มั่นคง" อสงไขย
ด้วยอาลัย "อาวรณ์" พร่ำวอนหา
อยากอยู่เคียงเหมือนเก่านานเนาว์มา
ปรารถนา...คอยเคียงแค่เพียงเธอ....