หน้าส่วนตัว
++ แม้นคราใด มีรัก ประจักษ์จิต
มองชีวิต งามงด ดูสดใส
ดุจมัจฉา เริงร่าย แหวกว่ายไป
สู่วังใหม่ ไหลเย็น เห็นตัวปลา
สกุณา ร่าร้อง อยู่ก้องถิ่น
โบกโบยบิน สุขสันต์ เคียงหรรษา
ลมรำเพย พริ้วแผ่ว หวานแว่วมา
ซึ้งอุรา ดั่งปอง ใจสองเรา
++ แม้นคราใด ไร้รัก ประจักษ์จิต
คล้ายชีวิต วิญญา พาใจเหงา
ดั่งมัจฉา หลงตัว ต้องมัวเมา
วังน้ำเก่า เศร้าใจ ใครเมตตา
เปรียบดั่งเช่น พฤกษา คราวหน้าฝน
ไร้ซึ่งคน ฟูมฟัก คอยรักษา
หล่อเลี้ยงใจ ให้สุข ในทุกครา
ขอเธอมา เป็นสายฝน ที่ดลใจ......ฯ
1318
5
0
