หน้าส่วนตัว
ลับแสงรพีกาญจน์
อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
ลับแสงรพีกาญจน์……..นภม่านก็เลือนราง
พงไพรและเถื่อนทาง….ระดะพร่างประกายดาว
เรไรระดมเสียง………....จิรเพียงปะเดือนพราว
หนึ่งผู้มิหวั่นก้าว………....คณะพรายสิเปิดเปิง!ฯ
อริญชย์
๘/๒/๒๕๕๖
ปล. ฉันท์บทนี้ไม่มีความหมายอะไร แต่งเล่น ๆ ธรรมดา ๆ ทุกท่าน
2600
0
1
