จะไม่เด็ด.
สิ้นสายใยวันวานด้วยกาลล่วง
ช่อมะม่วงร่วงปลิวลิ่วลมสาย
เหลือก้านยืนฝืนเปลี่ยวอยู่เดียวดาย
อีกเมื่อไรจะผลิดอกมาหยอกชม
แสนเสน่หาอาลัยใจห่วงหวง
แม้นลับรวงก้านฝืนได้ขื่นขม
ช่างกระไรใจร้ายหนอสายลม
ยื่นระทมพรากสัมพันธ์อันแสนงาม
ดุจคิมหันต์พลันยื่นคืนเปลี่ยวเหงา
ให้สองเราเฝ้าเพ้อเผลอใจหวาม
ยิ้มเพียงน้อยปล่อยให้คิดเฝ้าติดตาม
ทิ้งนิยาม...นัยแฝงแห่งจันทรา
ยามได้เพ้อคืนพบสบอ้างว้าง
ยอกอกบางพรางใจไร้เดียงสา
คนึงเนตรเกศแสนงามยามนิทรา
ฝันไปว่าได้อนงค์ประสงค์จินต์
จนลาล่วงร่วงแล้วแก้วกำสรด
น้ำตารดหยดยางช่างผกผิน
เจ้าจากไปไกลสุดฟ้าระอาดิน
สิ้นชีวินหรือได้พบ..สบหน้าเธอ
..แบบว่า
649
8
0
หน้าส่วนตัว
