เพชรพรรณราย
เหงาเหลือเกินเผชิญโลกโศกเดียวดาย
รักที่หมายหายไปไหนใจไหวอ่อน
หรือกฏกรรมนำรักพรากให้จากจร
ให้เปียกปอนด้วยกลอนช้ำพร่ำน้ำตา
อยากเขียนกลอนอักษรรักยากนักหนอ
บ่อยครั้งท้อต่อหัวใจในปัญหา
เมื่อความรักหักพังไปในเวลา
ใจเหนื่อยล้าพาโศกเศร้าให้เหงาจริง
ว่ารักแท้แก่ใครใส่ใจฉัน
ถูกบีบคั้นด้วยหวั่นไหวในทุกสิ่ง
โลกเหว่ว้าพาหมองหม่นคนถูกทิ้ง
หวังพึ่งพิงอิงแอบอ้างว่างเปล่าดาย
เพราะเหตุนี้จึงเขียนกลอนอักษรเศร้า
เมื่อรักเราเขาทิ้งขว้างร้างความหมาย
กลอนจึงเปื้อนเกลื่อนน้ำตามามากมาย
รักแสนร้ายทำลายสุขให้ทุกข์ทน
กลอนน้ำตาพาหลั่งรินไม่สิ้นสูญ
ความอาดูรพูนเพิ่นเติมใจหม่น
กลอนฉันเศร้าเคล้าน้ำต
11769
3
0
หน้าส่วนตัว
