หมอกจาง
อ่อนล้า สับสน
เธอต้องการใครสักคนอยู่ใกล้ใกล้
ทุกข์ถม มากมาย
ล้วนแต่เรื่องร้ายร้ายเข้ารุมล้อม
เขาจบ เธอเจ็บ
เหลือไว้ให้เก็บ แค่ความตรมตรอม
เขาพร้อมจบ เธอไม่พร้อม
ไม่แปลกที่เธอจมจ่อม กับทุกข์ในใจ
เล่าเรื่องให้ฉันฟังบ้าง
ฉันอาจไม่ได้เป็นทุกอย่าง แค่สายลมที่อ่อนไหว
คอยพัดน้ำตาเธอให้จาง ให้เบาบางลงไป
แม้ไม่อาจพัดเธอสู่แห่งไหน ให้พ้นจากสายหมอกที่เลือนราง
เป็นได้แค่ไหล่ให้ซับน้ำตา
ในวันที่เธออ่อนล้า ต้องการใครสักคนเคียงข้าง
แต่ฉัน..ไม่อาจเป็นนิ้วที่ชี้ทาง
ถนนไกลฟ้ากว้าง..เธอต้องเลือกทางให้กับตัวเอง
1478
4
0
หน้าส่วนตัว
