ช็อกโกแล็ต
เธอก็รู้...ว่าฉันเป็นคนคิดมาก
ก็ไม่ได้อยาก...เป็นคนอ่อนไหวง่ายแบบนี้
หลายๆครั้งนะที่น้ำตาร่วง..ทั้งที่ตอนแรกก็ยิ้มอยู่ดีๆ
ทั้งที่ความรักที่เรามี..ก็ไม่ได้จืดจางไป
แค่เห็นเธอสนิทสนมกับเขาแค่นั้น
แทบกลั้นน้ำตาไม่ทัน...เกลียดตัวเองจริงๆรู้ไหม
งี่เง่า..อย่างนี้...ทำไมนะทั้งๆที่ก็เชื่อใจ
แต่ก็แอบหวั่นไหว..ไม่รู้ทำไม...ถึงต้องอ่อนแอ
กลัว..ว่าเธอจะเปลี่ยนใจ
ก็เขาน่ารักขนาดไหน..กลัวว่าสักวันเธอจะไม่แยแส
ฉันที่เป็นคนสำคัญ...เธอกลับแค่ยิ้มให้..ไม่เข้ามาคุย..ทำเหมือนไม่แคร์
กลับเขาที่เธอคอยดูแล....มันน่าน้อยใจไม๊ล่ะคนดี
เลยกลับมาร้องไห้ที่บ้าน
ไม่ไหว..แกล้งทำห